W gruncie rzeczy jest to ckliwy, sztampowy, gloryfikujący amerykanów dramat. Schemat wielokrotnie już przerabiany z lepszym lub gorszym skutkiem. Abstrahując jednak od merytoryki filmu, muszę przyznać - jest to zarazem kawał dobrego kina zza oceanu. Brawa należą się autorom zdjęć, montarzu i oczywiście samym aktorom - oprócz fantastycznej pary głównych bohaterów (Crowe i Zellweger) piorunujące wrażenie robi również Craig Barko jako Max Baer.

Całość zatem, poziom trzyma dosyć wysoko - nie zawiodłem się, bo nie oczekiwałem niczego ponad to, co otrzymałem (patrz tytuł wątku), nie nudziłem się zanadto nawet przy najbardziej czułostkowych fragmentach, bo film nadrabiał wszystko wykonaniem... Jedynie muzyka nie zrobiła na mnie najlepszego wrażenia - o ile sam film był mocno sztampowy, o tyle muzyka była już kwintesencją tego co osobiście nazywam "taśmowym powielaniem schematu"... Nie ratują jej nawet "motywy etniczne" (żydowskie bodajże), jest poprostu zwyczajna, przeciętna, bez żadnego polotu - troche nuży, ale przynajmniej nie kłuje zarazem w uszy.

Reasumując, jest to daleki od realizmu film o bohaterze niemalże idealnym, do tego dosyć "kościelny", za czym akurat nie przepadam, ale jakoś ową kościelność przełknąłem. Samej fabuły też można by się przyczepić - jest dosyć naiwna i przewidywalna - no, ale w końcu film jest "oparty na faktach" ;-)

Typowe amerykańskie kino - 80% formy i 20% treści, czyli: jeśli nie ambitnie, to chociaż efektownie, bowiem obraz ten zrealizowany jest wyśmienicie, dlatego generalnie godny jest polecenia, choć - tu mała uwaga - raczej tylko dla męskiej części publiczności... Byłem w kinie z dwiema kobietami i obie raczej nie były nim nadto poruszone ;-)

moja ocena: 8/10