To, że nie zrozumiałeś filmu nie oznacza, że powinieneś go skreślić. Sam napisałeś, że nie jest on przeznaczony dla szerszej widowni.

sorki, ale nawet kot ma prawo do swojej oceny. Zwłaszcza, że obejrzał film i zna zasady ich robienia, więc chyba wie, co "mówi". Mi pomógł w podjęciu decyzji iść czy nie iść do kina, więc doceniam wpis. Twórcy muszą mieć twarde tyłki, bo krytyka jest bezwzględna, ale ta tutaj ma przynajmniej argumenty. Może reżyser wyciągnie wnioski z krytyki w kolejnych filmach. Who knows.

Napisałem, że gdyby chociaż było to hermetyczne, ale DOBRE kino dla wyrobionego widza. Ale chyba jasno z mojego wpisu wynika, że moim zdaniem nie jest dobre. Co więcej, im dalej oddalam się czasowo od seansu, tym bardziej jestem przeświadczony, że to gniot, jakiego dawno w polskim kinie nie było.

Zgadzam się, słaby film. Bardzo mało dialogów i nieudana narracja - przez pół filmu o co w nim chodzi rozumieją jedynie jego twórcy. Pomysł na film może i nie był zły, ale wykonanie wyszło okropne. Zapowiedź filmu mnie zmyliła i jestem rozczarowany, zmarnowany czas i pieniądze. Znając życie, to pewnie za 20 lat dopiero ten film zostanie bardziej doceniony, że to był pierwszy poważniejszy (choć nieudany) krok w rozwoju polskiego sci-fi, które kto wie, może za 20 - 30 lat będzie stało na wysokim poziomie i widzowie, jak i krytycy będą go nieraz przywoływać do porównań, odniesień. Drobny plus za ryzyko kręcenia w gatunku, w którym nasza kinematografia leży, sporo minusów za niedopracowanie, nudy, nieczysty przekaz, misz-masz scenariuszowy, cieniutką grę aktorską (poza tym, który odegrał rolę androida Bernarda), kopiowanie z innych filmów, płyciznę przekazu, przewidywalne i tandetne zakończenie.

Dodałbym jeszcze, że scena, w której staruszka ruchami warg symuluje śpiewanie do Krakowskiego spleenu jest de facto pastiszem filmu na samym sobie ... Przecież to jest wprost idiotyczne. Człowiek z MP kojarzy mi się z Miastem 44 - młodzi reżyserowie kręcą na zasadzie: macie, co mi wyjdzie, ja miałem dobrą zabawę, a wy możecie sobie miśki hejtować (tak określenia miśki w tego typu wypowiedzi użył przed laty Komasa). Stawia nas to w kłopotliwej sytuacji. Z jednej strony nie chcąc wyjść na ignoranta czy buraka, staramy się pochwalić ich, że to fajnie, że zrobiliście ambitniejszy film, z efektami, z rozmachem. Z drugiej strony - czy musimy bezkrytycznie przełknąć multum rażących niedoskonałości, które przecież przy odrobinie dobrej woli autorów dałoby się bez bólu wyciągnąć ?

Człowiek z magicznym pudełkiem przypomina trochę film, który kręcił Adaś w 'Nic śmiesznego'. Taka koncepcja snu na jawie - jak to tłumaczył. Właśnie takie coś oglądamy na ekranie. Przeplatanie z pobełtaniem, mało logiki, sensu, znikoma ilość dialogów, które by coś wyjaśniły. Świetna zabawa dla reżysera, zniechęcający chaos dla widza.

Bardzo celna opinia: reżyserzy "macie co mi wyszło" są KLĘSKĄ naszego kina

na szczęście są ludzi którzy się starają, ale to prędzej w ramach kina gatunkowego niż narcystycznych "Offów"

Żaden argument nie odnosi się do tego filmu. Czy widziałeś ten film czy ktoś ci po pijanemu próbował opowiedziec?

Zgadzam się, film nudny do granic możliwości. Scenariusz i dialogi raczej na etapie koncepcyjnym, niż produkcyjnym.
Żeby chociaż cokolwiek przedstawione zostało kompleksowo, w sposób rozbudowany i logiczny.
Ani historia, ani podróże, ani wątek emocjonalny. Nie wspominając o świecie A.D. 2030.
Z seansu, na którym byłem wyszło ok. 10 osób. Ja też miałem ochotę to zrobić.
Z Zaprezentowanego materiału byłby niezły teledysk.

Mam nadzieję, że Bodo Kox wróci za kamerę i nadal będzie dawał polskiemu kinu realizm magiczny. Bo jest potrzebny, nawet kotom ;)