Film ten nie jest zwykłą bijatyką ludzi w dziwnych strojach, ile ścieżką rozwoju postaci tytułowej Czarnej Wdowy.
Przed całe MCU Natasha Romanoff była postacią zazwyczaj zimną, cyniczną, bezwzględną i wypraną z emocji. W filmie tym mamy do czynienia ze swego rodzaju momentem przełomowym - Romanoff ukazuje swoje "ludzkie" oblicze po ponownym spotkaniu osób, które uważała za rodzinę. Same postacie poboczne są zaskakująco dobrze zbudowane, pełne humoru i jednocześnie niejednoznaczne.
Cały film wygląda jakby był żywcem wycięty z przygód Jamesa Bonda - nie licząc strzelanin, szalonych pościgów strzelanin i podróżowania przez różne miejsca film tez zawiera również obmyślanie dość złożonych planów, kontekst społeczno-polityczny jak i wyrachowanego i pełnego klasy głównego antagonisty. Ma to (zapewne) zwiastować oglądanie przez Romanoff filmu "Moonraker" w swej kryjówce.
Jeśli zaś chodzi o antagonistów to myślę, że reżyserzy dobrze się spisali, pragnąc powtórzyć sukces filmu "Kapitan Ameryka: Zimowy Żołnierz". Postać Pana formacji "Czarne Wdowy", Dreykova, jest wiarygodna, gustowna (wystrój jego gabinetu od razu przywołuje na myśl czasy ZSRR) i na swój sposób przerażająca, zaś Taskmaster jawnie pragnie powtórzyć sukces postaci Buck'iego Burnsa z "Zimowego Żołnierza" (czy Waszym zdaniem nosi on identyczną kurtkę z kapturem, co Hawkeye z początku "Avengers: Koniec gry"?). Zwróciłbym jednak uwagę na brak szczegółowego opisu samej złowrogiej organizacji "Czerwona Sala" - film nie pokazuje bezpośrednio potęgi jaką ta organizacja dysponuje (mam na myśli dokładne pokazanie samych żołnierzy Dreykova, ich wyposażenia lub sprawności bojowej) ani też czym dokładnie jest ta organizacja i czym się zajmuje (czy jest to globalna organizacja pokroju T.A.R.C.Z-y/H.Y.D.R-y czy tylko jakaś grupa najemnicza służąca tym, którzy najwięcej zapłacą).
Mimo wszystko uważam, że warto obejrzeć ten film, szczególne osobom, które wychowały się na bajkach dla dorosłych pokroju "James Bond" czy "Krucjata Bourne'a".