W 1808 roku ciemnoskóra dwudziestoletnia Saartjie Bartman wraz z angielskim opiekunem – Cezarem, opuszcza rodzimą Południową Afrykę, aby szukać zarobku w Londynie. Praca miała być łatwa i przyjemna. Saartije marzy o aktorstwie. Występuje jako Hottentot Venus w parateatralnych pokazach, prezentując swoje ciało brytyjskiej publiczności. Jej szczególny wygląd: duże pośladki i wargi sromowe, wzbudzają zainteresowanie. Początkowo pracuje pod opieką Cezara, występując w widowiskowych pokazach cyrkowych. Gdy jednak Cezar zostaje oskarżony o łamanie prawa w zakresie handlu niewolnikami, Saartije zostaje sprzedana, a jej nowym opiekunem zostaje Réaux. Po wyjeździe do Francji pokazy Hottentot Venus nabierają pikanterii, zmieniając się w egalitarną, perwersyjną, seksualną orgię.

"Czarna Wenus" jest zainspirowany życiem Sarahy "Saartjie" Baartman, znanej jako "hotentocka Wenus", która dziś jest symbolem ludu Khoikhoi.
Saartjie była niewolnikiem u holenderskich rolników w pobliżu Kapsztadu (RPA), gdy Hendrick Caezar zaproponował jej wyjazd do Anglii, obiecując karierę artystki.
20-letnia dziewczyna przyjechała do Londynu w 1810 roku. Caezar, wraz ze swoim przyjacielem Alexanderem Dunlopem, wykorzystując niezwykły dla Europejczyków wygląd Sarahy, duże pośladki oraz wydłużone wargi sromowe, urządza w całej Wielkiej Brytanii przedstawienia z jej udziałem. Spektakle cieszą się olbrzymim powodzeniem, jednak Caezar i Dunlop zostają oskarżeni o łamanie ustawy o handlu niewolnikami. Sarah zostaje sprzedana do Réaux, francuskiego tresera zwierząt. W Paryżu staje się atrakcją publiczności, popada w alkoholizm i prostytucję. Nikt nie liczy się z jej wrażliwością.