Masa błędów i niejasności, co powoduje, że film mogą bez problemu oglądać jedynie dzieci. Może i tak powinno być, to w końcu produkcja dla nich.

Ale jak na film, który stara się pokazać, że ci źli nie są wcale źli - jest bardzo niekonsekwentny! No bo ok, Diabolina wbrew imieniu może być dobra, ale czemu króla Stefana pokazali jako dupka bez serca? Bo odciął skrzydła, żeby zostać królem? On z miłości do tej wrednej wróżki odciął jej skrzydła, żeby ochronić ją przed zabójcami - mógł ją przecież zabić, a tego nie zrobił! Został także królem i spełnił swe marzenie, a także zastąpił króla który nienawidził kniei, przez co mógł zapanować pokój pomiędzy królestwami. Ja bym mu dał pokojowego Nobla!

Ale zrobił jeden błąd - nie powiadomił Diaboliny o swych zamiarach, a ta, jak to kobieta, dała się ponieść emocjom, nie spojrzała na to z szerszej perspektywy ani nawet nie próbowała porozmawiać z ukochanym. Jego winą było to, że nic nie wyjaśnił.

Potem, po chrzcinach córki i rzuceniu klątwy król robił wszystko by uratować córkę. Nieporadnie, ale szczerze. Miłość do Diaboliny przerodziła się w nienawiść. Skąd biedaczek miał mieć pojęcie, że czarownica kocha Aurorę jak własną córkę i potem ją ratuje? On wiedział tylko tyle: czarownica rzuciła klątwę, chce się mścić, znowu przyszła do pałacu - to chyba logiczne, że z całej siły próbował ją zabić, by nie czyniła więcej krzywd jego córce! Skąd miał wiedzieć, że nie chce jej skrzywdzić???

Ostatecznie biedny król umiera, a Aurora traci ojca, z którym nawet sobie nie porozmawiała, znów jest sierotą, teraz na dobre - ale nie, cieszmy się! Została królową dwóch państw! Czy jakiś film nie próbował nam ostatnio wmówić jakie to złe jest bycie królem?...

A wystarczyło by, żeby Stefan i Diabolina usiedli na spokojnie i wszystko sobie wytłumaczyli - nie byłoby tyle niepotrzebnych śmierci ani bólu.