i tylko tyle zobaczyłeś w tym filmie? przykro mi......:(
Kino Europejskie nie istnieje!
La Nouvelle Vague to mit!
"Praktycznie od początku istnienia X Muzy kino europejskie stanowiło odrębną jakość. W przeciwieństwie do kina amerykańskiego - czy jak kto woli "hollywoodzkiego", nastawionego w znacznej mierze na rozrywkę i przyciągnięcie masowego widza, film europejski stawia na analizę psychologicznych zawiłości ludzkiej duszy i ludzkiego wnętrza. Cechuje go swoistego rodzaju uwrażliwienie na szczegół, stąd często dostrzegamy w tych filmach tendencję do długich ujęć i "mozolnego" wygrywania przestrzeni. Twórcy europejscy akcentują głębię wewnętrznych przeżyć bohaterów, koncentrują się na tym, co pozornie zwyczajne i codzienne - na życiu i śmierci, uczuciach, dojrzewaniu w szeroko pojętym tego słowa znaczeniu. Dla nich nie liczą się efekty specjalne, kreowanie odrębnych światów - to człowiek sam w sobie staje się takim odrębnym, autonomicznym światem, zadziwiającym bogactwem swej egzystencji. Oni wiedzą, że obok radości i wzruszeń, w życie ludzkie wpisany jest dramat, cierpienie i smutek - stąd odchodzą bardzo często od happy endu - tak typowego w kinie rodem z Hollywood. Dzięki temu film nabiera dodatkowych znaczeń - pod jedną warstwą kryje się kolejna, a oni próbują dotrzeć aż do dna, bo najważniejszy jest człowiek i zagadki, które w sobie chowa"
to cytat...bo mi szkoda słów
źródło http://www.film.org.pl/europa/index_europa.html
faktycznie w filmie brak szkowania,dołowania, symboliki bijącej po twarzy,-taka jest w filmach propagandowych i serialach brazylijskich

Dla mnie nie ma znaczenia czy film jest filmem europejskim, nie bardzo też interesuje mnie czy o filmie słyszeli czy nie słyszeli za Oceanem i czy zdobył jakąś nagrodę. Jeśli spodoba mi się jakiś film to cieszy mnie to, że był nagrodzony i wolę jak ludzie wiedzą o tym filmie, bo dobre filmy zasługują na widownię i kto wie dla kogo taki film może okazać się ważny.
Co więc pociąga mnie w tym filmie?
Dziwi mnie, że widzisz w tym filmie tylko homoseksualizm. Dla mnie to film o młodym człowieku, który żyje w biegu, kiedy nagle dowiaduje się, że pozostało mu niewiele życia. I co teraz? Co mam robić? Mówić innym czy nie mówić? Coś zmienić? Żyć tak jak się żyło? Przepraszać ludzi czy się od nich odciąć? Co po mnie zostanie? Co jest ważne?- to film o pytaniach, które pojawiają się nam w głowie i o odpowiedziach na nie. Dla mnie seans był niezwykle wzruszający. Patrzymy na rozkład ciała, ale nie duszy.
Film oczywiście wiele zawdzięcza świetnej grze aktorów, prostocie obrazów, temu, że nie jest przegadany.

To prawda za dużo palą w filmach, pfuj.