Rozumiem Twoja achy, ale nie podzielam. Matka ratowała dziecko, oni sami się tam pakowali - zasadnicza różnica. Ogólnie - podziwiam wspinaczy, ale akurat nie za to, za co podziwia ich większość ludzi. To nie są bohaterowie, to są straceńcy.

widzę co masz na myśli, jednak w matce podnoszącej ciężarówkę pod którą utknęło dziecko nie widzę niczego wyjątkowego. stopień zaangażowania woli w sprawy tego świata jest tu niski, bliski zeru. ograniczony do tiku. to jest odruch bezwarunkowy, zawieszenie procesów wolicjonalnych. po prawdzie matka nie ma wyboru, ona nie może postąpić inaczej. z kolei w filmie jest pokazana nieustanna walka, hart ducha, trening. napinanie muskułów woli. w tym tkwi zasadnicza różnica tych dwóch postaw jak mniemam. decydują nie tyle decyzje jakie podjęto, ile wysiłek jaki włożono aby się ocalić. właśnie ten element woli wydaje mi się tutaj najciekawszy - w przypadku matki zredukowany do robociej, automatycznej reakcji.

jednak zgodzę się co do tego że na pewno łatwiej jest wleźć pod jakieś tam ka dwa niż wychować swoje dziecko na naprawdę szczęśliwego, porządnego i zdrowego człowieka. w obu tych przypadkach wysiłek jest rzeczywiście nadludzki, jednak w tym pierwszym trwa zaledwie kilka dni, w drugim - rozciąga się na lata;)

Właśnie tak.