Podjął chyba najgorszą możliwą decyzję, której skutki będą katastrofalne. Oprócz tego co napisałeś jest jeszcze świadomość tego czynu, z którą będzie musiał żyć on i cała Ameryka. Nie wyobrażam sobie dnia, w którym przejdą nad tym do porządku dziennego. Fonda ostatecznie skończy jako największy bad guy w historii ludzkości, wymieniany jednym tchem obok Hitlera, Pol-Pota i Mao Zedonga. Ale faktycznie, dobrego wyjścia z tej sytuacji nie było. Lepszym wyjściem byłoby chyba jednak odwrócenie kota ogonem i kontynuowanie polityki zastraszania. Szalony Matthau miał w swoim wywodzie sporo racji - są chwile, w których trzeba odłożyć na bok zasady fair-play. Cel uświęca środki? Ale gdzie jest granica? Masowe ludobójstwo nawet jeśli miałoby zapobiec wojnie nie może być rozwiązaniem.

Właśnie chyba Matthau jest jedynym całkowicie trzeźwym umysłowo człowiekiem w tym całym szaleństwie. Zimno kalkulujący umysł, a przez to chyba najbardziej przerażający. W każdym razie jego Groeteschele jest dużo lepszy niż z lekka groteskowy Groeteschele z 2000 roku. Ale czy Fonda naprawde miał pole manewru? Wątpię. Zniszczenie Nowego Jorku to chyba naprawdę jedyna mozliwość uniknięcia wojny atomowej na wielką skalę. Generalicja ZSRR na pewno nie darowałaby zniszczenia Moskwy i nawet gdyby GenSek skłaniał się od odstąpienia od ataku w zamian za ogromną kontrybucję, to szybko zostałby zdjęty ze stanowiska rozwalony za zdradę. To czasy Zimnej Wojny, globalna wojna jądrowa była wtedy realną możliwością, a nie teoretycznym przypadkiem jak dzisiaj. Więc Fonda wziął to na siebie z pełną świadomościa tego co robi (tekst o "ofierze Abrahama") ale alternatywa jest niekończenie gorsza. Matthau tez ma tego świadomość, przekalkulowuje ewentualne straty i rozważa już możliwości ich minimalizacji wiedząc, że zbombardowany NY da się odbudować. Co więcej zdaje sobie sprawę, że na tej wymianie USA i tak wychodzą lepiej. Zniszczenie NY to mniejszy cios dla zdecentralizowanych Stanów niż zniszczenie Moskwy dla absolutnie scentralizowanego ZSRR. Centrum polityczne (Waszyngton) zostaje nietkniete, oczywiście sam prezydent będzie musiał podać się do dymisji, ale zmiana władzy przejdzie gładko, linia sukcesji nie jest zagrożona, Kongres, Biały Dom i Sąd Najwyższy funkcjonują. Większym ciosem bombardowanie będzie dla ekonomii, ale Chicago może właściwie natychmiast przejąć funkcję centrum finansowego, zwłaszcza, że chicagowskie giełdy towarowe funkcjonowałyby bez przeszkód. Po kilkutygodniowym chaosie sytuacja w USA ustabilizowałaby się na tyle, by kraj mógł w miarę normalnie funkcjonować. Tymczasem sytuacja ZSRR byłaby dużo bardziej skomplikowana i chaos trwałby miesiącami. I Groeteschele Matthau ma tego świadomość, wie, że USA mogą wyjść z tego z przewagą, jego "a teraz możecie mnie potępić" jest jednoznaczne, co więcej ta uwaga uświadamia to zgromadzonym. Mieszanina obrzydzenia i satysfakcji na ich twarzach jest niesamowita. Lumet był w niesamowitej formie twórczej bedąc zdolnym do tak precyzyjnego prowadzenia postaci, czemu wcześniej dał wyraz w "12 Gniewnych Ludziach"