Omar ma jedno marzenie - chce zostać męczennikiem. Nie ma wprawdzie doświadczenia w prowadzeniu "świętej wojny", ale wie, że musi zrobić w życiu coś doniosłego. Ataku na imperialistyczny Zachód nie przeprowadza się jednak w pojedynkę. Omar rekrutuje więc do pomocy swoich przyjaciół. Problem w tym, że członkowie jego dżihad komando mają więcej zapału niż rozumu: uzbrajają w bomby kruki, kupują materiały wybuchowe na Amazonie, połykają karty SIM, by uniknąć inwigilacji. A to tylko niektóre z "genialnych" pomysłów terrorystów. Raj jest już blisko. Na drodze do męczeńskiej śmierci zamachowców może stanąć jednak... ich własna głupota.

Kilku młodych ludzi decyduje się na bezpośredni atak na dekadencki Zachód, ale są większym zagrożeniem dla siebie niż dla kogokolwiek innego w tej czarnej komedii ręki Chrisa Morrisa. Omar (Riz Ahmed) jest oddanym Muzułmaninem żyjącym w Wielkiej Brytanii, który zdecydował się na zorganizowanie terrorystycznej jednostki by sprowadzić jihad na kulturę, jaką uznaje za zdominowaną przez grzeszników i ignorantów. Jednakże nie nadaje się on na lidera, a zebrana przez niego grupa kolegów - terrorystów nie powala na kolana. W jej skład wchodzą: Waj (Kayvan Novak) - pozbawiony jakiejkolwiek siły umysłowej pozwalającej mu podejmować decyzje na własną rękę; Faisal (Adeel Akhtar) - nieśmiały i nie mający za dużo do powiedzenia; i Barry (Nigel Lindsay), nawrócony niedawno wyznawca Islamu, który brak wiedzy praktycznej stara się nadrobić dziką pasją. Omar i jego kompani debatują zarówno nad doktryną i metodami okazania prawdziwej wiary takimi jak: używanie kruka jako narzędzia do przenoszenia ładunków wybuchowych, tworzenia komunikatów w stylu hip-hopu i atakowania meczetów, by sprowokować pacyfistycznych Muzułmanów do działania. Ale czy Omar i jego partnerzy są prawdziwym zagrożeniem dla bezpieczeństwa Wielkiej Brytanii czy tylko czwórką dwudziestokilkuletnich półgłówków, którzy mają więcej zapału niż rozumu?

Myślisz: terrorysta, widzisz: wyspecjalizowaną, perfekcyjną maszynę do zabijania i podkładania ładunków wybuchowych. Drogi widzu - naoglądałeś się amerykańskiego kina akcji, historyjek o „Szakalu" i Czerwonych Brygadach, tudzież telewizyjnych wiadomości. Rzeczywistość jest taka, jak w „Czterech lwach". Ona boli. Uwiera. Obala hollywoodzkie mity. I rozśmiesza, choć nie każdemu jest do śmiechu. Oto jedyny w swoim rodzaju, boleśnie prawdziwy i histerycznie śmieszny anty poradnik pt. „Jak nie zostać terrorystą".