Opowieść o mężczyźnie imieniem Charles (Hugh Grant), któremu nie udaje się zbyt długo przetrwać w jednym związku z kobietą. Pewnego dnia na weselu swojego przyjaciela spotyka piękną Amerykankę, Carrie (Andie MacDowell), z którą spędza upojną noc. Następnego dnia jednak odrzuca jej propozycję małżeństwa i para się rozstaje. Z czasem bohater zaczyna zdawać sobie sprawę, że zakochał się w Carrie, ale kiedy nadarza się okazja do wyrażenia swoich uczuć, dowiaduje się, że jego ukochana ma wyjść niebawem za mąż.

Charles (Hugh Grant) pędzi żywot beztroskiego kawalera. Chociaż jego znajomi coraz częściej wiążą się ze sobą na dobre i na złe, on ani myśli o ożenku. Wszystko się zmienia, gdy na jednym ze ślubów poznaje Carrie (Andie MacDowell), piękną, i podobnie jak on niezbyt stałą w uczuciach, Amerykankę. Spędza z nią upojną noc, po której uświadamia sobie, że to właśnie ona jest kobietą jego życia. Sprawy komplikują się, kiedy Carrie przedstawia mu swojego narzeczonego, zamożnego Szkota Angusa (Timothy Walker). Charles, z pomocą przyjaciół, postanawia nie dawać za wygraną...

Charles (Hugh Grant), lekkoduch i kobieciarz, jest nieustannym uczestnikiem ślubów i przyjęć weselnych w wyższych sferach. Z założenia ostentacyjny przeciwnik małżeństwa (jako drużba okazuje wręcz niechęć do trwałych związków), marzy tak naprawdę o wielkiej miłości. W końcu i na niego przychodzi czas: nieoczekiwanie zakochuje się w atrakcyjnej Amerykance Carrie (Andie MacDowell). Problem w tym, że dziewczyna związki damsko-męskie traktuje podobnie jak on: bardzo luźno...

Akcja filmu rozgrywa się podczas czterech ślubów i jednego pogrzebu. Opowiada o ośmiu przyjaciołach, pięciu księżach, jedenastu ślubnych strojach, szesnaściorgu teściach, dwóch tysiącach kieliszków szampana oraz dwojgu stworzonych dla siebie ludziach, którzy upierają się by żyć oddzielnie. W sposób szczególny jest to historia Charlesa (Hugh Grant) - dowcipnego i czarującego trzydziestolatka, któremu powoli zaczyna grozić starokawalerstwo; jego życie wypełniły przyjaciółki, które zresztą nadal uwielbia, nie jest jednak w stanie powierzyć im swojej osoby. Jest mężczyzną funkcjonującym w oderwaniu od własnego serca i tak uwikłanym we własną "angielskość", że nie potrafi szczerze wyrazić swych uczuć. Aż do pewnej soboty w pewnym kościele. Charles spostrzega Carrie (Andie MacDowell) - najbardziej niezwykłą, najpiękniejszą, błyskotliwą i nieuchwytną Amerykankę, jaką kiedykolwiek spotkał...

Choć Charles (Hugh Grant) ma duże powodzenie u kobiet, jest zatwardziałym kawalerem. Nie wiąże się na dłużej z żadną ze swoich partnerek. Pewnego dnia jednak, podczas ślubu znajomego, Charles poznaje piękną Amerykankę, Carrie (Andie MacDowell). Mężczyzna spędza z nią upojną noc. Nazajutrz oboje rozstają się bez pożegnania. Po jakimś czasie spotykają się na kolejnym weselu. Zafascynowany kobietą Charles dowiaduje się, że Carrie właśnie się zaręczyła z bogatym Hamishem (Corin Redgrave). Kilka miesięcy później otrzymuje od niej zaproszenie na ślub.

Zatwardziały kawaler, jakim jest Charles (Hugh Grant) nie zamierza zmieniać trybu swojego życia dla żadnej z kobiet. Jednak los bywa przewrotny i podczas ślubu kolegi Charles poznaje piękną Amerykankę Carrie (Andie MacDowell). Oboje spędzają upojną noc, a nazajutrz rozstają się. Po pewnym czasie ponownie spotykają się na innym ślubie. Ale tym razem Charles dowiaduje się, że dziewczyna zaręczyła się właśnie z bogatym Hamishem (Corin Redgrave). Wkrótce otrzymuje zaproszenie na ich ślub. Jest zrozpaczony, bo już wie, że nie chce być kawalerem, ale mężem Carrie.

Małżeństwo to dla jednych mężczyzn droga ku szczęściu, dla innych świat pełen ograniczeń i niebezpieczeństw, zwłaszcza gdy trafi się na kobietę kapryśną, nieobliczalną, skłonną do dominacji nad partnerem. Tak właśnie postrzega instytucję małżeństwa Charles, przystojny mężczyzna, pełen wdzięku bon vivant, który uwielbia kobiety, łatwo nawiązuje z nimi kontakty, ale nie chce się angażować "na poważnie". Wraz z grupką swych przyjaciół tworzy coś w rodzaju "klubu kawalerów" (choć należą do niego także panie), zdeklarowanych przeciwników formalnych związków. Wprawdzie czasami Charles zarzuca sobie chłód uczuciowy i niezdolność do wyrażania emocji, ale obserwacje małżeńskich perypetii w jego kręgu towarzyskim raczej utwierdzają go w przekonaniu o wyższości kawalerskiego stanu. Poznając kolejne panie, ewentualne kandydatki na żonę, Charles ma zawsze zbyt wiele wątpliwości, a jednocześnie w głębi duszy pragnie wielkiego, porywającego uczucia. Nie może przy tym nie zauważyć, że co i raz któryś z jego znajomych dołącza do grona żonkosiów. Traf chce, że Charles i jego przyjaciele są kolejno uczestnikami aż trzech ślubów i uczt weselnych oraz jednego pogrzebu. Podczas pierwszego z nich Charles poznaje Carrie, Amerykankę, która łączy swobodę obyczajów z wyjątkową urodą. Charles nadaremnie usiłuje zwalczyć swą fascynację piękną cudzoziemką. Niemal wbrew sobie nawiązuje z nią romans i odtąd Carrie jak cień towarzyszy jego życiu i myślom. Tyle że na następnym weselu dziewczyna rozbija w pył jego nieśmiałe marzenia o wspólnym szczęściu, przedstawiając mu swego bogatego, szkockiego narzeczonego, Hamisha. Wyznaje też Charlesowi, że był jej bodajże 32 kochankiem. Kolejne spotkanie obojga to już uroczystość z okazji ślubu Carrie z Hamishem. Zrezygnowany Charles zaczyna w końcu też rozglądać się za przyszłą żoną, ale serce leciutko mu krwawi na wspomnienie Carrie.

Chociaż jest przystojny i czarujący, admirowany przez wiele kobiet, 32-letni Londyńczyk Charles (Grant) nie potrafi się zaangażować. Im więcej widzi przyjaciół wpadających w sidła związków małżeńskich, tym mniej ma ochotę sam pójść w ich ślady. Wszystko się zmienia, gdy na jednym z weselnych przyjęć Charles poznaje piękną i niezależną Amerykankę Carrie (MacDowell). Oczarowany Charles zaczyna ją adorować, by wkrótce przekonać się, że ona także jest gotowa na poważny związek... tyle, że z kimś innym!

Angielska komedia romantyczna. O tym, że dla każdego przyjdzie czas na miłość, wiemy wszyscy, wiemy również, że szczęściu czasami trzeba pomóc, a idealnym miejscem na nawiązywanie nowych znajomości mogą być śluby naszych bliższych i dalszych znajomych. Czasami warto trochę poczekać i popatrzeć na wesela bliskich - można się wtedy naprawdę wiele nauczyć, o czym przekonał się niepoprawny kobieciarz Charles...