Całości kompozycyjnej obrazu filmowego dopełnia Sicilienne (Les Elements) J.H. Rebela, która staje się tu motywem przewodnim wyrazu uczuć oraz wyobrażeń straty, lęku, samotności i tęsknoty głównej bohaterki. Ton Sycilienne, jak przystało na barokową arię - melancholijny i lamentujący towarzyszy w sposób niezwykły w narodzinach poszczególnych refleksji Anny.
Osnute milczeniem obrazy wypełnia muzyka, która ilustruje przeżycia wewnętrzne bohaterki.