Rodzinny, intymny dokument Macieja Cuske. Reżyser kieruje kamerę na swojego syna i jego trzech kolegów (wszyscy w wieku około 13 lat) spędzających wakacje na wsi. Chłopcy nudzą się, rozmawiają o planach na przyszłość, końcu świata, Bogu, dziewczynach. W czwórkę, przy pomocy małej kamery cyfrowej, próbują nakręcić film. Ma to być połączenie kryminału, komedii i filmu grozy, inspirowane debiutanckim, offowym filmem Cuskego ("I co wy na to, Gałuszko?"), który chłopcy wspólnie oglądają. Reżyser, nie ingerując, obserwuje ich wysiłki. Choć obraz "Daleko od miasta" pozbawiony jest jakiegokolwiek komentarza, to Cuske ciągle podkreśla swoją obecność na planie, nie pozwalając nam, widzom, zapomnieć, że oglądamy film. Jego bohaterowie zwracają się bezpośrednio do niego, patrząc wprost w kamerę, w ostatniej scenie widzimy, jak Cuske każe raz jeszcze chłopcom odegrać scenę, którą właśnie oglądamy: nakazuje im iść w innym kierunku niż idą i przypomina, o czym mieli rozmawiać. Stawia to widza przed pytaniami o "autentyczność", "spontaniczność" wszystkiego, co widać było dotychczas na ekranie, a bardziej ogólnie - przed problemem "prawdy" w dokumencie.

Przyjrzymy się grupce chłopców, którzy daleko od swojego miasta, podczas wakacji, na spokojnej poleskiej wsi, w otoczeniu pięknej przyrody realizują swój fabularny film. Powoli zapominają o zgiełku, gwarze, pośpiechu, znajdują czas by w długich leniwych przerwach oraz nocami przy ognisku i w namiocie godzinami rozmawiać o zbliżającym się powoli dorosłym życiu. Tak naprawdę nigdy nie mieli na to wspólnie czasu, i okazuje się, ze wcale się tak dobrze nie znali.

Grupa chłopców spędza lato na wsi, z dala od zgiełku miasta. Nudzą się, rozmawiają o przyszłym dorosłym życiu — i kręcą film. Przypominają się wakacje z dzieciństwa, które trwały wiecznie i na wszystko był czas... Na spanie pod namiotem, długie nocne rozmowy o duchach — „które są po prostu taką inną rasą”, jak mówi jeden z bohaterów. Są o krok przed dorosłością — w punkcie, w którym można jeszcze na poważnie rozmawiać o trójkącie Bermudzkim. W "Daleko od miasta" sielankowa atmosfera wsi i pasja tworzenia łączą się z refleksją na temat dojrzewania, związaną z pierwszymi zadawanymi sobie i światu pytaniami.