właśnie obejrzałam i próbuję jakoś to sobie poukładać w głowie i znaleźć odpowiedzi na kilka pytań... film niewątpliwie robi wrażenie i zmusza do przemyśleń. ale świetne jest też to, że po obejrzeniu tych zaledwie 45 czy 50 minut człowiek ma dość, jest "syty", nie ma takiej potrzeby aby za chwilę pochłaniać kolejną część "Dekalogu". Chyba nieprędko sięgnę po V albo VIII (tych jeszcze nie widziałam a baardzo chcę zobaczyć), bo filmy Dekalogu i czas zaraz po ich obejrzeniu to takie chwile, które się powinno celebrować ;)

Na poczatku po obejrzeniu filmu tez sie zastanawialam przez dluzsza chwile, co bylo w tym liscie. Rozwazalam, czy po 'Michal nie' moze byc cos innego niz 'jest twoim ojcem'. Jesli byloby cos innego, to chyba w liscie do corki matka uzylaby slowa 'tata', 'ojciec'. Wydaje mi sie, ze uzycie imienia potwierdza fakt, ze Michal nie jest ojcem Anki. Ale z drugiej strony po tych przemysleniach przyszlo mi do glowy, ze to chyba nie ma znaczenia, tak jak dla bohaterow, jak i dla widzow, co bylo w tym liscie. Gdyby to bylo wazne, nie spaliliby go. Moze nie chcieli zobaczyc na wlasne oczy tych bolesnych slow, tak jak przy brutalnej scenie czasem odwracam glowe, bo po prostu nie moge patrzec, nie chce, zeby zle obrazy zapadaly w mojej pamieci, chociaz i tak wiem, co sie dzieje na ekranie i widze to tylko oczyma wyobrazni, ktora tez staram sie blokowac, ale jesli i to mi sie nie udaje, wtedy mam nadzieje, ze obraz ktory mi podsuwa moj mozg na ekranie moze jest mniej starszny.
A dlaczego Anka napisala tamten list? Przez caly czas chciala, zeby Michal nie byl jej ojcem? Chyba tak, a pozniej chciala spalic list, zeby nie dowiedziec sie przypadkiem innej prawdy od tej, w ktora chciala wierzyc. Czy byla inna prawda? Ale chyba nie odpowiedz na to pytanie bylo celem rezysera....