Zgadzam się z Tobą w 100%. Włączyłem ten film bo akurat nie było nic innego. Cóż za szczęście. Rozkoszowałem się każdą minutą, znakomity film.

Szkoda, że takich filmów już nie ma.

Kocham ten film. Arcydzieło wśród musicali.

Przesadzasz. Zgoda co do chwalonych przez Ciebie elementów, jednak tematyka filmu jest tak banalna, że wkładanie go między arcydzieła trąci choreograficznym fetyszyzmem.

"Choreograficzny fetyszyzm"? Nie, nie, jest właśnie odwrotnie - nie lubię musicali ani, nie wiem jak to ująć, takich "przetańczonych" filmów, jednak w "Deszczowej piosence" wszystko wydawało mi się dopracowane do najwyższego poziomu i doceniłem też m.in. to, ile aktorzy musieli pracować nad choreografią.
Banalna tematyka? Romans protagonisty z tą "dobrą" kobietą rywalizującą z antagonistką to rzeczywiście oklepany motyw, ale to przecież dopiero lata pięćdziesiąte. Poza tym inny, równie ważny i oryginalny wątek filmu - koniec epoki kina niemego, na bazie którego zbudowano interesującą i zabawną fabułę.

Przecież to jest głównie komedia, ma widza bawić i pozwalać się przy niej zrelaksować. Pod tym względem jest to film skrojony idealnie.

Zarówno jako musical, jak i film taneczny (w stylu lat 30, Fred Astaire i Ginger Rogers) sprawuje się znakomicie. Milionowy budżet, ciekawa choć prosta fabuła, dużo wspaniałej muzyki i tańca, oraz ta pozytywna energia bijąca z ekranu!