Móm miyszane uczucia po łobejrzyniu tego filmu. Al Pacino (w roli raczyj zabawnyj, niż - jak to zwykle u niego bywo - dostojnyj) łónczy tukej przilizaność De Niro, ciapowatość Depardieu, złowieszczość Dannego De Vitto jako Pingwina i chytre spojrzynie Josefa Ratzingera, czyli jes na co popaczeć, a reszta? Bróni sie muzyka (Danny Elfman przez wiynkszoś filmu serwuje nóm kómpozycje znane już z BATMANÓW, ale pod kóniec udowo mu sie przeskoczyć w tóny gershwinowskie z "Błynkitnyj rapsodii"), no i reszta obsady. Madonna jes niyzło jako tajymniczy wamp z nocnego klubu, pómysłowo ucharakteryzowane sóm gangstery (prowdziwe "zakozane mordy"), fajne sóm te sekwyncje, kaj musical splato sie z filmym gangsterskim, ale niystety niy ma sam tyj gotyckij atmosfery, jako towarzyszyła nóm filmach o Batmanie Tima Burtóna. Warren Beatty poszoł bardzij w popartowski, cukierkowate barwy i chocioż mómyntami scynografia zachwyco, to sóm tyż chwile, kiedy niystety wydowo sie kiczowato. Fajny film, ale ani COTTON CLUB, ani BATMAN to niystety niy jes...
10 miesiyncy potym napisza tak:
Kożdo kolejno projekcja tego filmu, to coroz wiynksze utwierdzynie sie w przekónaniu, że to jednak jes całkiym dobry film. Jakieś tam "dziury" (mómynty mnyj zajmujónce może i sóm, film jes może trocha za krótki, bo chciało by sie dłużyj pobyć w tym gangsterskim świecie przedstawiónym), ale kóniec kóńców to znakómito opowieść z czasów prohibicji z jazzujóncóm muzykóm w tle, a przeca to jes to, co tygrysy lubióm nojbardzij!