Również nie należę do fanów westernów ale obok takiej perełki jak Django nie można przejść obojętnie. Zgadzam się co do długości filmu - jest za długi. Ale: urok i wdzięk w zabijaniu ( jak to brzmi...) Schultza, obłęd w oczach Calvina, do granicy wkurzający Stephen (tu akurat w dobrym znaczeniu tego slowa) i urocze przywitania się konia Franka zasługują by dać temu filmowi wysoką notę. A koniec z przytupem.