Ja się wciąż zastanawiam czy gdyby jednak doktor podał mu rękę, to Calvin pozwoliłby im odejść? Myślę, że scena uścisku dłoni ma swoje wyjaśnienie. Chwilę wcześniej w salonie doktor słuchając muzyki, przypomina sobie scenę niewolnika rzuconego psom na pożarcie, doktor nie był w stanie zmusić się do uścisku dłoni takiemu okrutnikowi jak Calvin, który uwielbiał przemoc (scena walk, torturowanie nieposłusznych niewolników itd.) doktor był łowcą głów, ale nie zabijał dla przyjemności, nie znęcał się nad swoimi ofiarami jak to robił Calvin, zabijał dla pieniędzy, myślę, że na Dzikim Zachodzie to była kwestia honoru.

Psychologicznie jest to wytłumaczalne. Zdarza się czasami niesmak układania się z jakimś ch.jem. Adrenalina już zeszła, wszystko jest po, strony się rozchodzą, a ciebie jednak gryzie robal, że "trzeba mu było przypier..ić". Rozpamiętywanie tuż po sytuacji buduje tło dla resentymentalnych reakcji, stąd wrażenie jakiegoś nielogicznego kiczu (że się wzruszył).

Niekoniecznie wzruszył, raczej zrobił swoje. Musiał przewidzieć jak to się skończy, a jednak zaryzykował.

Schulz po wystrzeleniu mówi "nie mogłem się oprzec". Imo to słowa Tarantino skierowane bezpośrednio do widza. Wiedział, że spokojnie mógłby skończyć film w tym momencie, ale za bardzo go kusiła opcja z końcową masakrą, którą tak bardzo uwielbia.