Brak emocji???Moim zdaniem akurat tego w filmie nie zabraklo.O postaci wykreowanej przez Vincenta Lindona nie ma co dyskutowac, Ty byc moze nie zachowal bys sie jak on, ale kto wie jak postapili by inni mezowie? Nigdy nie wiesz,co drzemie w czlowieku:). Co Diane Kruger zgodze sie, ze w Troi byla baaaardzo srednia, ale w tym filmie jest bardzo dobra.
A kino francuskie rowniez lubie i Jacques Deray byl swietnym rezyserem i scenarzysta, ale nie zapominajmy, ze to zupelnie inne pokolenie niz tworcow "Pour elle":-)

Z radością dałbym się oczarować językowi filmowemu nowego pokolenia francuskich twórców, tyle że oni złośliwie w swej masie starym mistrzom do pięt nie dorastają, niestety. W tym akurat wypadku "nowe pokolenie" nie przekłada się na znak jakości, nad czym srodze boleję. Może jestem zbyt przesiąknięty estetyką cinema noir, ale cienka historyjka opowiadana w "Pour elle" jest po prostu letnia jak sukienka w grochy dyndająca zachęcająco na sznurze, na balkonie w bloku naprzeciwko.

no ja nie wiem,co Ty widzisz w bloku na przeciwko;-)ja na filmie bylem i zaostalem pozytywnie zaskoczony zarowno fabula jak i gra aktorska.I uwazam rowniez, ze nawet dla samej Diane Kruger warto film zobaczyc.

Bardzo jest mi miło, że ktoś jest łaskaw doceni Diane Kruger - i rzeczywiście zagrała świetnie. Zresztą sama posta Lisy jest bardzo ciekawa. Szczególnie moment, w którym przypomina sobie, jak to naprawdę było z tym morderstwem.
Film jest pełen emocji i trzyma w napięciu.
Wspaniałe, francuskie kino pod każdym względem - zdjęcia, muzyka, dialogi, gra aktorska no i oczywiście fabuła. Oczywiście nie wszyscy są w stanie je docenić, ale dla mnie było powyżej oczekiwań i z chęcią obejrzę ten film jeszcze kilka razy. Szkoda tylko, że grają go jedynie w mniejszych kinach - oznaczam to mniejszą publiczność.
Pomyśleć tylko, że ludzie oglądają filmy w stylu "Zapowiedzi", podczas, gdy mogą zobaczy naprawdę dobry film.
Zdecydowanie polecam, a Tobie, kochany Autorze tego artykułu radzę obejrzeć film jeszcze razem z otwartymi oczami i uszami.

O gustach dyskutować nie ma sensu, pozwól więc, że nie będę się powtarzał - argumenty przytoczyłem wyżej. Jedno mogę Ci obiecać: więcej tego filmu nie obejrzę, bo to po prostu strata czasu i nie ma tam nic do analizowania. Wg mnie to produkcyjniak. A co tu ma do rzeczy film pt. "Zapowiedź", zrealizowany w innym kraju, innego gatunku, kompletnie nie a propos, którego nawet nie mam zamiaru obejrzeć?

To był przykład - ludzie lecą do dużych kin i oglądają niezbyt interesujące filmy, podczas, gdy te naprawdę dobre, produkcji innej niż amerykańskiej, grane są w mniejszych kinach. 'Dla niej wszystko' jest jednym z wielu takich filmów.

Dlaczego o gustach nie ma sensu dyskutować? Właśnie dla tego powstał FILMWEB. A film całkiem przyzwoity.
Pozdrawiam

J__van_den_V_,

mnie się wydaje, że nie chodziło tylko o związek dwojga ludzi, ale też o ich synka. Facet był zdesperowany, chciał "odzyskać" ukochaną kobietę, ale i matkę swojego dziecka.

Nie jestem w temacie filmów tego gatunku, więc pozostaje mi tylko życzyć Ci szczęśliwej miłości i wspaniałej rodziny :)

Pozdrawiam.

Przed momentem skończyłem mój seans w domu. Jeśli mam być szczery, to zgadzam się z przedmówcą - we mnie też jakoś ten film nie wywołał emocji, a zapowiadał się całkiem nieźle, sądzą po kilku pierwszysch scenach. Tymczasem później wiało nudą - przynajmniej jak dla mnie. Tymczasem spodziewałem się jakiegoś rozwinięcia kwestii ojca i ich konfliktu. Sądziłem, że to będzie jakaś tajemnica trojga z przed lat... ale to nie ważne, bo film opowiadał co innego. Tylko co można napisać więcej, skoro film przynudził i jakoś mnie nie porwał?

Pewnie ciężko ci pochwalić film, skoro nie urzekła cię kadra. Nastawiłęś się negatywnie i nie dostrzegłeś smaczków tego filmu. Dla tych, do których postaci główne przemówiły, i urzekły, jak choćby mnie postać wykreowana przez Vincenta Lindo, pewnie seans był większą przyjemnością.

Porównywanie filmu do starych mistrzów jest grubo przesadzone i bezcelowe. Świat kina jest zbyt rozbudowany i różnorodny, żeby sobie tak upraszczać.

Brak emocji? Tutaj obnażasz sposób w jaki oglądałeś - zapewne wybiórcze sceny. A może ostatnią, kiedy Lisa zaledwie się uśmiecha. Natomiast w samym już trailerze jest kilka momentów naprawdę silnych emocji.

A teraz kwestia nauczyciela->gangstera. Pojęcia nie masz, co w ludziach siedzieć może. Film ma pokazać, że w dojrzałym intelektualiście z klasą, może drzemać charakter zdeterminowanego mężczyzny w starodawnym tego słowa znaczeniu. Podobno to gatunek wymarły, ale trafiają się jeszcze brylanty. I o nich kręci się filmy.

<<A teraz kwestia nauczyciela->gangstera. Pojęcia nie masz, co w ludziach siedzieć może. Film ma pokazać, że w dojrzałym intelektualiście z klasą, może drzemać charakter zdeterminowanego mężczyzny w starodawnym tego słowa znaczeniu.>>

Znam kilku, w których drzemie alkoholik ;)

To żart oczywiście, ale odnośnie całej Twojej wypowiedzi. To jak postrzegamy filmy, książki, jak słuchamy muzyki itd. to indywidualna sprawa i zgadzam się, ze nastawienie ma tutaj wielkie, a czasem decydujące znaczenie, ale ja na przykład probowałem raz jeszcze. Z nastawieniem, ze chcę coś dostrzec, może uchwicić coś co mnie porwie, ale jakoś i tym razem mi sie nie udało. Może powodem jest to, ze ostatnio widziałem wiele dramatów z bardziej wyrazistymi postaciami i trudniejszymi sytuacjami? Tylko to też dowodzi, że jak dla mnie, ten film był słaby

Dla przykładu, mnie nie podobała się Mechaniczna pomarańcza, mimo setek opiewczych komentarzy na forum, nie oglądałam po raz drugi, może ryzykując, że mój brak smaku wyjdzie na jaw. Może być to genialny film, ale nie mam z niego żadnej przyjemności. Dlatego szacun, że próbowałeś Pour elle oglądać jeszcze raz.
(To zupełnie inny kaliber, ale przykłady powinny być jaskrawe;])

Alkoholik a gangster to zawody pokrewne, ale różnią się statystyczną częstością występowania;]

Aha, czy ogólnie można Pour elle nazwać dobrym filmem? w recenzjach pojawia się wiele za i przeciw. Zgadzam się z niektórymi zarzutami, a mimo to darzę film sympatią.pozdrawiam

Co do Mechanicznej pomarańczy i innych uznanych dzieł. Stuacja jest taka sama jak w przypadku innych dzieł i "dziełek" - wiele zalezy od okolicznośi odbioru itp .Brak smaku? Nie byłbym do końca przekonany, wszak nawet sobie musiałbym zarzucić to samo - nie podobał mi się Człowiek z blizną, a Mechaniczną pomarańcze uwielbiam i widziałem kilka razy. Wszystko zdaje sie zasadzać na tym, że artyzmu nie da sie obiektywnie ocenić, trudno się zatem chyba odnosić do czyjegoś poczucia smaku.

Dla niej wszystko rzeczywiście próbowałem oglądać jeszcze raz, ale zdarza mi się to robić także w przypadku innych filmów, nawet tych, które polubiłem - czasem warto zweryfikować odczucia. Więc pewnie wrocę kiedyś do Człowieka z blizną ;)

Co do dobrego filmu - nienawidzę tego określenia -ono nic nie mówi, jest zbyt subiektywne. Lepiej czasem wypowiedzieć co sie podoba, lub nie, a czasem... przemilczeć ;)

ostatni akapit - dobrze prawisz;]

Celne opinie. Masz rację, film grzęźnie w gatunkowości jak koń w błocie, a miało być tak ach i och. Aktorsko przeciętny, scenariuszowo ponadludzki. Opinii kobiet nie biorę pod uwagę, bo wiem, że jeśli jest o miłości i to aż TAKIEJ, to tracą rozum i szczebioczą... i szczebioczą.