Powiem szczerze, że żadna rewelacja, można obejrzeć. Sama fabuła banalna, ale aktorzy moim zdaniem spisali się nieżle. Jak ktoś wcześniej pisał, niezła pastiż filmów lat 50-tych i 60-tych.

Ktoś napisał w recenzji, że to hołd złożony produkcjom komediowym z lat 60. Moim skromnym zdaniem za taki hołd produkcje komediowe lat 60. powinny się obrazić. Lubię Zellweger, ale jej nieudolne próby nasladowania MM są potworne. Jak na film w klimacie, zbyt duzo współczesnych naleciałości i kompletne niezrozumienie, na czym polegały poszczególne "sztuczki" komediowe. To, co w oryginałach było delikatne i sympatyczne, tutaj stało się przerysowane i nieznośne. Z kolei jak na pastisz (tak na marginesie, pastisz to facet ;)) ) - za mało tu zabawy i humoru, to po prostu w ogóle nie jest śmieszne. No i końcówka w ogóle nie pastiszowa. Chyba sami nie bardzo wieidzeli, co kręcą i tak kombinowali: troche tego, trochę tamtego. Efekt tragiczny. Ani be, ani me. A scena, w której Barbara Novak nawija wprost do kamery równo przez 15 minut przejdzie do historii kina jako najnudniejsze ujęcie świata. Aż dziw, że operator nie zasnął. Strasznie mi przykro, bo spodziewałam się czegoś naprawdę miłego i radosnego. Na Poznaj moich rodziców przynajmniej człowiek mógł się pośmiać, a tutaj... :(