Jeśli wziąć tytuł dosłownie to "Człowiek pies". Film pięknie kłania się klasyce włoskiej i w relacji głównej pary widzę właśnie takie nawiązanie.

bardzo podoba mi sie Twoja interpretacja o tym, jakoby Marcello probowal oswoic Simone niczym psa - potwierdza to pierwsza scena filmu, gdzie Marcello probuje okielznac warczacego pitbulla.

Dla mnie rola psa przypada tu bardziej postaci Marcello, który jest na każde skinięcie swojego pana (Simone). Nie potrafi się sprzeciwić, a nawet gdy oponuje, pan szybko pokazuje mu miejsce w szeregu. Kradzież, narkotyki, pomoc przy postrzale, napad na kantor, no i wreszcie nawet pies odsiedział wyrok za pana, bo jako wierny przyjaciel, nie może go zdradzić. Nadchodzi jednak ten moment, gdzie nie wytrzymuje próby na jaką wystawia go wiecznie właściciel i skutecznie się odgryza, sprowadzając go do własnej roli, poprzez zamknięcie w klatce. Nie wiemy tylko jakie miał zamiary nasz pies, gdyż pan uwalnia się z klatki i podczas walki ginie.

Wiesz po twoim wpisie podniosłem ocenę z 7 na 8, przemyślałem to co napisałeś i masz dużo racji, więc twoja teoria bardziej mi pasuje no bo zachowanie Marcello to jedno wielki nieporozumienie, nawet zastanawiałem się czy czasem nie jest on opóźniony itp. kto normalny się tak zachowuje? pozdrawiam:).

Twoją teorię potwierdza scena, kiedy Simone wywleka Marcello z salonu. Ciągnie go do motocykla, przykłada twarz do miejsc, które zniszczył i mówi "co zrobiłeś?". Skojarzyło mi się to z zachowaniem brutalnego właściciela, który chce oduczyć psa załatwiania się na podłogę albo niszczenia rzeczy.

Dokładnie...