Dogville, to miasteczko jak każde inne, ludzie tam żyjący, są miniaturą społeczeństwa,
myślę, że reżyser chciał, aby każdy widz odnalazł siebie wśród nich. Każdy z ludzi jest
ulepiony z tej samej gliny i ma takie skłonności, choćby udawał, że jego dotyczą inne
standardy, jak Tom.
Długo myślałem po filmie, co było korzeniem tej tragedii oraz jaka powinna być postawa
Grace po tym wszystkim. Przecież patrząc z perspektywy Georgtown na to co się stało,
uzyskujemy zupełnie inny osąd: spokojne miasteczko Dogville przyjęło ucieknierkę a po
roku ukrywania jej zostało doszczętnie wymordowane przez mafię. Myślę, że korzeniem
tej masakry jest chory system, w którym jedna osoba musi dogodzić wszystkim, jedno
veto wystarczy, aby ją odrzucić. Tak sformuowana zasada to równia pochyła do
wszelkiem maści nadurzyć. Tak samo jak w systemach totalitarnych, pozornie dobre
założenie, ale jednak błędne, okazywało się powodować wypaczenia.
Nie wiem, czy Grace nie broniła się, nie sprzeciwiała, dlatego, że miała misję
wybaczania wszystkim, usprawiedliwiania ich, czując się przez to lepsza moralnie, jak
zarzuca jej ojciec, czy też tak bardzo chciała pozostać w miasteczku. W każdym razie
niewypowiadanie swoich emocji,
sprzeciwu, brak obrony swoich praw przez jednostkę daje większą przestrzeń do nadużyć
otoczeniu, a więc: bądźmy asertywni, aby inni nie robili tego czego mogą pożałować...