(...) Nawet jak na dekonstrukcję thrillera o seryjnym mordercy jest najnowszy film von Triera przedsięwzięciem odkrywczym i karkołomnym. Czyny Jacka nigdy nie są uniewinniane, ale między bohaterem tytułowym a widownią rodzi się specyficzna więź. Próbujemy mężczyznę zrozumieć, po pewnym czasie zauważamy, że morderstwo to dla niego sposób na zachowanie równowagi egzystencjalnej. Zamiast skazywać Jacka na naszą nienawiść, von Trier przedstawia go jako szalonego wrażliwca. Filozofia życia odgrywanego przez Dillona psychopaty jest obłędna, ale intrygująca. Nie wszystkich zachwyci fakt, że kobiety, dzieci i policjantów ukazuje reżyser jako istoty nieskażone myślą. Bezsensownym byłoby jednak oczekiwanie, że tym razem nikogo von Trier nie uraził, a i nazwanie kogoś „głupcem” nie równa się skórowaniu nagiej piersi.

Pełna recenzja: #hisnameisdeath