To nie jest kino dla monoteistów. Bo monoteista zamiast sztuki widzi dobro i zło. Zamiast psychiki widzi zaburzenia ciasnych ram teologii. Wszelka wielkość jest nieosiągalna za pomocą perspektywy monoteistycznej. Czyli widzenie świata poprzez religijno psychiatryczne lub racjonalne wypaczenie wielkości jaką jest METAFORA. Sztuka. Ten film nie jest bezpieczną przystanią dla ludzi, którzy szukają w sztuce bezpiecznego schronienia, ubezpieczenia, zapewnienia o wartości życia. Od tego jest ucieczka w religię racjonalizmu. Religia stawia w centrum boga, który cię kocha, racjonalizm stawia w centrum sens, do którego dążysz. Psychika byłaby sztuką gdyby nie one.
Dla mnie ten film, Hereditary oraz Zabicie świętego Jelenia to wiadro zimnej wody rzucone na młyn racjonalizmu sterowanego teologią.
Poetyka jest najwyższą wartością. Nie racjonalizm, nie religia. Należy pamiętać, że psychologia to opus contra naturam. Sztuka kosztuje. A racjonalista albo człowiek wierzący lub spirytualista dąży tylko do wygodnej świadomości. Do niczego więcej. Czy to jest film o mordercy? Czy może o przegranej walce rozumu i patetycznej świętości ze sztuką/psychiką, która je przerasta?