@drygonfly1281
Opowiadając na Twoje wątpliwości. Planując to dziecko i w momencie poczęcia oboje byli w manii co za tym idzie nie byli tak do końca świadomi konsekwencji. Nie zastanawiali się nawet nad tym. To z ich punktu widzenia nie było "logicznie przemyślane", kierowała nimi choroba. W manii dla człowieka nie ma granic, myślenia nad złymi i dobrymi stronami sytuacji. To jest mechanizm, który bardziej można porównać do "Mam taki idealny pomysł! Musimy mieć dziecko!" I nic nie jest ważne. Nie zastanawiają się nad tym co może pójść nie tak bo tam nic nie może pójść źle. Nakręcają się na jedną myśl i wszystko tak będzie i będzie idealnie. Do Carli ta myśl, że rzeczywistość wygląda jednak trochę inaczej dotarła dopiero kiedy zaczęła brać leki i "wróciła na ziemię", dodatkowo zobaczyła, że on prawdopodobnie nie będzie ich brał i uderzyła ją straszna prawda, która jak podejrzewam bardzo ją rozbiła. Myślę, że ta decyzja o aborcji to był wyraz bezsilności i jakiejś próby uchronienia tego dziecka. Czuła po prostu, że to będzie najlepsze wyjście bo ciąża nie była zaawansowana. To jakimi uczuciami się kierowała w momencie podejmowania tej decyzji to już oczywiście moje domysły, ale prawdopodobnie właśnie dlatego zdecydowała się na takie, a nie inne wyjście.

"W manii dla człowieka nie ma granic, myślenia nad złymi i dobrymi stronami sytuacji. To jest mechanizm, który bardziej można porównać do "Mam taki idealny pomysł! Musimy mieć dziecko!" I nic nie jest ważne" - tu masz rację, te słowa całkiem przekonują mnie do motywów, zgodnie z którymi gł. bohaterowie zdecydowali się zajść w ciążę. Mimo wszystko to nie rozwiewa wszystkich moich wątpliwości odnośnie do zakończenia - czegoś wciąż mi tam brakuje... Np. dlaczego dokładnie Carla zdecydowała się zrobić aborcję? Rozumiem to, że wiedziała, że już nie będzie ze swoim partnerem - bo nie brał leków i pragnął być w permanentnym stanie manii - ale sama brała leki i wykazywała wolę dbania o swoje zdrowie psychiczne, emocjonalne, wolę ustabilizowania się. Dlaczego więc nie chciała urodzić tego dziecka? Czy dlatego, że bała się, że dziecko odziedziczy psychiczne skłonności po tacie? Czy tego, że sama (również walcząca z tą samą chorobą) nie będzie w stanie wychować dziecka? A może było tak, że uważała, że ludzie z tą chorobą nie powinni mieć dzieci?... Brakuje mi właśnie głębokiego uzasadnienia tej ostatecznej decyzji Carli - uzasadnienia ze strony twórców filmu.

Przypominam, że ona też była chora na dokładnie to samo co ojciec dziecka. Dziecko miałoby bardzo dużą szansę odziedziczyć ten gen po obojgu rodzicach. To nie tylko "psychiczne skłonności po tacie". Carla miała inne podejście do choroby niż ojciec dziecka. Widziała więcej minusów w tej chorobie niż plusów jednak branie leków jej nie wyleczy. One stabilizują, ale nie leczą. Cały czas jest szansa na nawrót choroby. Może też sama w końcu rzucić leki w cholerę bo w ChAD tak jest. Ciężko jest wytrzymać tę "płytkość" emocjonalną. Mogła bać się tego, że nie da sobie rady. Mogła bać się odziedziczenia tego przez dziecko. Może nawet bała się obu. Dziecko wychowujące się z rodzicem chorym na ChAD mogło jej zdaniem być skazane na takie wyniszczenie psychiczne z jej strony. Jeżeli odziedziczyłoby chorobę byłoby jeszcze trudniej. Myślę, że masz rację, że twórcy filmu powinni podać powód, choć wydaje mi się, że o to tam chodziło. Ja sama nie chcę decydować się na dziecko z właśnie takich powodów, więc jestem w stanie ją zrozumieć. Myślę, że na swój sposób chciała chronić to nienarodzone dziecko dopóki jeszcze się dało.

qrcze
ja wiem że myślenie co niektórych boli i unikają go jak ognia
ale to nie wymaga wiele wysiłku i jeśli zdradza się fabułę filmu
to się informuje o tym czytających, że jest to SPOJLER
czy to jest aż takie trudne?