Uwielbiam Katie Holmes, ale tutaj poległa. Totalnie nie wyczuła roli, nie pasuje wręcz do niej.

Co gorsza.... takie filmy są naprawdę niepotrzebne. Wiadomo, że: psychiatria i psychologia to nauki bez podstaw medycznych - wiele niewiele o funkcjonowaniu mózgu, a próbuje się ludzi leczyć na różne choroby, które tak naprawdę nie istnieją. Choroby te są wytłumaczenie pewnych zachowań odstających od normy. Najlepszym przykładem jest ADHD i fakt, że twórca tej choroby na łożu śmierci przyznał się do tego, że wymyślił chorobę (sposób zachowań) żeby zarobić na tym pieniądze. I mimo, że wszyscy o tym wiedzą, to nadal się uważa to za chorobę i nadal się leczy... to jest paranoja dopiero.

Psychiatria to nie medycyna? Absurd. To jedna z podstatawoych specjalizacji medycznych.
Widziałeś, rozmawiałeś z osobą chora na schizofrenie? Uważasz, że słyszenie głosów, widzenie rzeczy, których nie ma, to nie choroba, to tylko małe odstępstwo od norm narzuconych przez większość, która głosów nie słyszy?
Widziałeś chorego na depresje, który nie wstaje pół roku z łóżka?
Osobę chorą na nerwice lękowa? Chorego na ChAD?
To są ciężkie choroby, które się leczy. Gdyby nie było psychiatrii, zdajesz sobie sprawę, jak wzrosła by liczba samobójstw?
Czy „Rain man” tez jest filmem niepotrzebnym, a autyzm to choroba wymyślona?
Takie filmy są potrzebne. Pokazują, że takie choroby są. Pokazują jak one wyglądają. A osobom chorym, pokazują, że takich osób jest wiele, że w tej chorobie nie są sami..
Powinno być więcej filmów o tej tematyce. Jest masa osób, które się zmagają z chorobami psychicznymi, a nie pójdą do specjalisty, żeby nie dostać łatki „ nienormalna” A to nie tak ...
I takie filmy pokazują, że osoby inteligentne, twórcze, mogą mieć zaburzenia, które wymagają leczenia, ale to nie świadczy, że są nienormalni.
O depresji, mówi się już bardzo dużo. Dużo osób znanych do depresji się przyznaję. Myśle, że powinno być złamane tabu również co do innych chorób duszy.
Mózg jest ogromną zagadką. A choroba psychiczna potrafi zaatakować z znienacka.
Może kiedyś obudzisz się z gardłem ściśniętym lękiem, walącym sercem, i nie będziesz miał sił wstać z łóżka. Napiszesz, że Ciebie to nie dotyczy. Jesteś pewny? Bo w życiu tylko jedno jest pewne ...

Katie wg mnie znakomicie oddała tą chorobę. Jej twarz, oczy .... . Jej Carla jest bardzo wiarygodna i w fazie mani, i w fazie depresji. Ja wręcz czułam jej bezsilność „dlaczego ja?” ( początek filmu), jak i później kiedy mania dała jej skrzydła, kiedy nie było rzeczy niemożliwych.

Świetnie napisane. Widać, że w pełni rozumiesz ludzi dotkniętych takimi chorobami. Wystarczy chyba wspomnieć, że zaburzenia lękowe czyli wszystko spod znaku litery "f" - są najwyżej sklasyfikowane (zaraz po nowotworach), jako najcięższa z chorób niewyobrażalnie uprzykrzających życie.
Dobrze, że istnieją tacy ludzie na tym łez padole, jak Ty...potrafisz mądrze napisać o tak ogromnym problemie z właściwą empatią i wyrozumiałością. Chwała Ci za to...

Sama zmagam się z jednym z f, dlatego filmy o takiej tematyce sa mi bardzo bliskie

Czyli mamy bardzo podobnie :)

Twoja ignorancja aż boli - ,,a próbuje się ludzi leczyć na różne choroby, które tak naprawdę nie istnieją,, ,stary myśl a później pisz,nigdy na odwrót.

Faszerowane ludzi lekami to nie leczenie.

Widać że nigdy nie miałeś kontaktu z ludźmi z chorobą dwubiegunową itp.,łał co ja pisze przecież według Ciebie te choroby nie istnieją.

Tzw choroby umysłowe czyli zaburzenia emocjonalne są nazywane chorobami.... ja nie twierdzę, że nie należy ludziom pomagać, ale jak można nazywać cokolwiek chorobą i faszerować lekami na siłę, skoro znamy zaledwie ułamek działania ludzkiego mózgu?

Nie wiem czy wiesz, ale oprócz leków włącza się także inne formy terapii. Leki mają pomóc zmienić biochemię mózgu na lepszą, bardziej korzystną dla zdrowia pacjenta. Chorzy na depresję oprócz kwestii czysto związanych z psychologią mają często sporo problemów takich jak niedobór serotoniny przykładowo...

"Faszerowanie ludzi lekami to nie leczenie" W zgodzie z tą logiką myślenia, gdy masz np. bakteryjne zapalenie oskrzeli i orydnuje Ci lekarz antybiotyk, to nie leczeniu zostajesz poddany, lecz "widzeniu się temu misiu" ;), i nie lekarz Cię leczy a hm... no ten misiu , co mu się widzi.. ;)
Ale poważniej, zapytam, bo zaciekawiła mnie geneza Twojego przekonania - jeśli nie uznajesz środków farmakologicznych w leczeniu chorób psychicznych, to jakie inne formy pomocy osobom chorym psychicznie uznajesz za właściwe? A wcześniej powinnam zapytać tak: jesli "nie wierzysz" w istnienie chorób psychicznych i traktujesz je tylko jako nazwy zachowań spoza normy, to jak takie zachowania spoza normy winno się, Twoim zdaniem, korygować?