kino na poziomie. z początku zapowiada się raczej lekka w duchu komedia obyczajowa o opartej na specyficznych regułach przyjaźni. zwłaszcza scena w kinie samochodowym i późniejsza konfrontacja z policją są wprost rozbrajające - dawno się tak nie ubawiłem. później jednak całość nabiera znacznie poważniejszych tonów, zwłaszcza za sprawą gospodyni niewidomego bohatera. tworzy się niezdrowy trójkąt uczuciowy w którym zazdrość miesza się ze współczuciem, miłosć z nienawiścią. koniec końców jest to jednak opowieść wysoce krzepiąca i niegłupia. bardzo dobre role całej trójki odtwórców głównych ról: Weaving przekonujący jako slepy fotograf, Crowe mu nie ustępuje i pokazuje że stać go na znacznie więcej niż to co teraz wyczynia zazwyczaj w Hollywood. z satysfakcją zdecydowanie. 7/10