W końcówce filmu na niebie widać pozostawioną przez samolot smugę kondensacyjną.
Fryzury Helen i Diany są charakterystyczne dla lat 60. wieku XX, a nie dla końca wieku XIX, gdy toczy się akcja filmu.
Gdy Charles wraz z księdzem odwiedzają Ludwiga, drzwi jego celi mają zamontowane nowoczesne rygle.
W początkowej scenie wiatr rozwiewa prochy Drakuli nie pozostawiając po nich śladu. Jednak później Klove posiada wypełnioną nimi urnę.
W początkowej scenie klatka piersiowa martwej dziewczyny wyraźnie podnosi się gdy ona oddycha.
Gdy Klove unosi ciało Alana nad sarkofagiem, lina naciągana przez niego na kołowrót nie zmienia prawie w ogóle położenia.
Drakula rozpina koszulę na całej jej długości by umożliwić Dianie skosztowanie jego krwi. Spłoszony przez pościg, porywa ją na ręce i gdy przebiega w następnym ujęciu przez dziedziniec, nie tylko jego koszula, ale także kamizelka i płaszcz są już całkowicie zapięte.
Bagaż, który turyści umocowali z tyłu powozu jadącego na zamek, po kilku ujęciach znika i nie pojawia się ponownie.
Podczas ucieczki z zamku krucyfiks Diany między ujęciami naprzemiennie jest przez nią eksponowany w kierunku wampirów lub wisi swobodnie na jej piersi.
Akcja filmu dzieje się 10 lat później w tym samym zamku, w którym miały miejsce wydarzenia z pierwszej części, ale warownia wygląda zupełnie inaczej zarówno wewnątrz jak i na zewnątrz.
Film kręcono w Oakley Green i Bray (Anglia, Wielka Brytania) oraz w Rumunii.
Gdy Klove ucina głowę Alanowi Kentowi widać i słychać krew, spadającą na grób Draculi. Jednak gdy kamera powraca do Kenta - krew można usłyszeć, lecz już jej nie widać.
Christopher Lee grający Draculę, uznał, że kwestie, które są mu przypisane, są zbyt okropne, żeby je wypowiadać.
Zdjęcia do filmu kręcono od 26 kwietnia do 4 czerwca 1965 roku.