Wrażenie wywołane książką nie osłabło po skonfrontowaniu jej z filmem. To bezapelacyjnie
najbardziej przerażająca wizja postapokaliptycznego świata, z jaką miałam okazję się zetknąć.
Prawdopodobnie przeraża do tego stopnia, bo w przeciwieństwie do wszelakich zombie movies
czy, przykładowo, "Metra 2033" Glukhovskiego, prezentuje świat, który realnie mógłby stać się
rzeczywistością.
Podobnie przygnębiający i wstrząsający, jak kultowy "Ostatni Brzeg".
To raczej dramat, aniżeli jakiekolwiek science-fiction, skupiający się bardziej na człowieku, od
jego najbardziej prymitywnych i zwierzęcych cech (scena w piwnicy) aż po jego
najszlachetniejsze uczucia (związek ojca z synem).
Film, po którym ciężko się pozbierać. Na pewno nie da się go zapomnieć. Może popsuć kilka dni,
ale też - przynajnmiej w moim przypadku - sprawił, że wiele rzeczy zaczęłam doceniać. Ot, na
przykład świecące słońce i, niesamowite!, tłum ludzi na chodniku w dzień powszedni.
Do przemyślenia.