Dust
2009
- Podstawowe informacje
- Opinie i Nagrody
powrót do forum filmu Dust 
Film ma ciekawy pomysł - reżyser, zarazem scenarzysta przedstawia bez tłumaczenia "co i jak" postapokaliptyczną wizję świata pozbawionego ludzi oraz elektryczności. Obserwujemy dwójkę rodzeństwa, które mieszka w opustoszałym mieście w domu rodziców. Widzimy, jak spędzają czas oraz możemy dostrzec jak głęboka łączy ich więź. Napięcie wprowadza znalezienie przez nich postrzelonego mężczyzny. Po jego wyratowaniu wprowadza on zawirowanie w ułożony, choć dziwny świat bliżniąt. Reżyser starannie buduje klimat filmu i swoją wizję. Przyznać trzeba jednak, że więcej pomysłu ma na stronę wizualną, niż treść. Na początku wydaje się, że film oszczędny będzie w dialogu. Gdy te się pojawiają jest niestety gorzej, bo robi się pretensjonalnie. Same postacie nie są wiarygodne, a scenariusz chociaż miał pomysł sam w sobie nie ma ciekawego rozwinięcia. Akcja toczy się niespiesznie i wizualnie ogląda się ją przyjemnie, ale gdy nadchodzi finał pozostaje niedosyt. Można to tłumaczyć jeszcze młodym wiekiem twórcy i małym doświadczeniem. Widać, że chciał wszystkiego. Zrobić film jednocześnie piękny, poetycki, wystylizowany, a z drugiej strony poruszający i głęboki w treści. Nie do końca jest całość konsekwentna.
W zasadzie się zgadzam, ale strona wizualna jest naprawdę urokliwa, przemyślana - i pozwala zapomnieć o niektórych fabularnych nieprawdopodobieństwach. Zresztą - atmosfera świata postapokaliptycznego zostałą tutaj połączona z atmosferą antycznej sielanki - co daje bardzo interesujący efekt. Postaci może i nakreślone grubymi kreskami, ale mimo to ta historia trójkąta miłosnego (z elementem kazirodczym) coś w sobie ma. Oglądałem ją z zainteresowaniem - mimo nieśpiesznej narracji.
Film oczywiście wart obejrzenia, jak i reżyser do dalszego obserwowania. Właśnie poprzez tą bardzo ładną i intrygującą oprawę wizualną chciałbym, aby również na pozostałych płaszczyznach ten film był równie dużym przeżyciem. Bardzo mi się podobał początek. W zasadzie te dialogi rozbiły już trochę tak udanie budowany klimat. Reżyser bardzo chciał unikac dialogu, bawiąc się niedomówieniem (co widać było też w operowaniu ciemnością i unikając oglądania bohaterów z bliska). Potem w ramach zasady, że w filmie musi być jakaś akcja wydaje mi się, że troszkę się pogubił - dialogu niepotrzebnego było więcej, a to, co niedomówił musiał potem i tak bez powodu już powtrzać, pogłębiać, czasem nawet komentować poprzez bohaterów.
Pobierz aplikację Filmwebu!
Odkryj świat filmu w zasięgu Twojej ręki! Oglądaj, oceniaj i dziel się swoimi ulubionymi produkcjami z przyjaciółmi.
