Film przedstawia postać Wilma Hosenfelda, niemieckiego oficera, między innymi administratora obozu dla jeńców wojennych w Pabianicach w pierwszych tygodniach okupacji, który w Warszawie w 1944 roku uratował życie pianiście Władysławowi Szpilmanowi. Wilm Hosenfeld, jego postawa i doświadczenie w czasie niemieckiej okupacji Pabianic, a także powojenne losy mogą i powinny stanowić przedmiot wspólnej refleksji Polaków i Niemców. Na tej drodze powstać może wspólna dla obu narodów kultura ich pamięci – rzeczywisty fundament dla zrozumienia i pojednania.