"Dzień chleba" to jeden z najbardziej znanych filmów dokumentalnych o Rosji poradzieckiej, dzieło uznanego mistrza gatunku, Siergieja Dworcewoja. Znajdujemy tu wszystkie elementy jego charakterystycznego stylu - długie wyczekane ujęcia i sekwencje z ograniczonym do minimum montażem, często opisujące wydarzenia w czasie rzeczywistym, zapisywanie na taśmie filmowej wszystkiego, co niesie życie, także pozornie mało znaczących, drobnych scen (w "Dniu chleba" będą to na przykład kozy skubiące ściany mieszkalnych baraków), uważną obserwację ludzkiego życia z dala od centrów współczesnego świata. Bo z pewnością na takim właśnie zupełnym uboczu, choć zaledwie 80 kilometrów od Petersburga, żyją bohaterowie "Dnia chleba" - staruszkowie, ostatni mieszkańcy byłego osiedla robotniczego. Raz w tygodniu na najbliższą stację kolejową dowożony jest chleb. Film Dworcewoja otwiera słynne, wielominutowe ujęcie wagonu z chlebem, który starzy ludzie z mozołem pchają po ośnieżonych torach do swojego osiedla.