Polacy mogli wziąć udział w ko-produkcji [na co Hallmark bodajże, zgodził się po raz pierwszy w historii] niestety - nie wiedzieć czemu wycofali się. Jakie wnioski? Zawsze jest tak samo. A potem narzekamy.

smutne jest to, że zamiast normalnie ocecnić film, czepiasz się, że jest produkcji amerykańskiej. smutne jest to, że czepiasz się nazwiska (twórcy mieli dość logiczny tok myślowy, że jeśli jej mąż nazywał się Sendler, a ona jest już po ślubie, to używa nazwiska męża, a nie panieńskiego), zamiast prawdziwości choćby sposobu, w jaki ratowała dzieci (który pewnie jest pokazany jest dobrdzo dobrze). na koniec smutne jest to, że nie wyczuwasz sytuacji, w których jak najbardziej powinno być płaczliwie i patosowo. bo jak sobie wyobrażasz film o takiej postaci i o takich czynach bez pokazania patosu?
najlepiej całą winę zwalić na Amerykanów. tak jest prościej.