Oby w miarę dorastania i zbierania życiowych doświadczeń nie zagubiły zbyt dużo ze swojej ciekawości świata, siebie i odwagi do zadawania pytań. To wspaniale widzieć i słyszeć, jak oddaje się głos dzieciom - bez ocen i protekcjonalizmu.

Chodzą do ostatnich klas podstawówki, wyczekują pierwszej miesiączki, spędzają czas na placu zabaw, nad jeziorem, tańczą z przyjaciółmi na urodzinach do gry rytmicznej i zadają rodzicom pytanie w formie udawanego wywiadu, czy były planowane. Jakie to jest uroczo prawdziwe! Pani reżyser i jej dwie bohaterki świetnie się...