Aż tak źle znowu jednak nie było. Muzyka nie była jakąś rabanka z radia, dobrze budowała napięcie. Foy zaangażowała się w rolę. Fakt, ten udawany akcent był taki średni jak i cała ta fabuła oraz dwuwymiarowe, kartonowe postacie, które dla osoby nieznajacej książek mogą się wydawać absolutnie znikąd ale całość jest zrealizowana bez zbędnych smieszkow, wszystko w tonacji serio i to na duży plus.

Poprawnie to moim zdaniem za mało, żeby było dobrze.

Lisbeth za stara,kalle za cukierkowy a poza tympo jakiemu oni mówią...

Poza tym Lisbeth nie płacze

Zgadzam się, ten film jest tragiczny. Bardziej jak te marne filmy z Dolphem Lundgrenem niż jak dobry kryminał. Ble.

Te z Dolphem to chociaż klasyki kina B :)