Po pierwszym seansie, równo 2 lata temu, byłem do granic możliwości zażenowany i
nie wierzący, że jeden z moich ulubionych reżyserów mógł do tego stopnia spłycić
kapitalną historię autorstwa kapitalnego, chwała mu, pisarza (żeby nie rzec "spieprzyć").

Dziś obejrzałem po raz drugi, trybem pierwszorazowym i od razu zrozumiałem, dlaczego
tak wiele osób zachwyciło dzieło DavidaF: bo jest to kawał dobrej roboty, zwłaszcza pod
względem montażu i aktorstwa (a dla osób, które nie czytały książki - również fabuły).

Na dobrą sprawę, jedynym minusem jest pośpiech, widoczny w rozwoju akcji nawet przy
pierwszym seansie i nieco zmniejszający "kryminalność" tego dzieła. Ale powtarzam,
jest to jedyny negatyw, co w zestawieniu z pozytywami tworzy nad wyraz wysoki poziom.

Co zaś się tyczy relacji tekst-kinemat (książka-film) - zdecydowanie t > k, ale nie jest to
niczym dziwnym, jeśli wziąć pod uwagę, że wizualne przekazanie całej treść tej powieści
wymagałoby jakichś czterech godzin oraz wzrostu narracji kilku postaci.