To, że piosenkę "Byc tam" śpiewają Frollo i Quasimodo chyba zauważyłaś ("Ten świat jest brudny, ten świat jest podły..."). A co do piosenek "Niebiański blask" i "Z dna piekieł", to często są one traktowane jako jeden utwór ("Heaven's Light / Hellfire"). Skoro już mówimy o muzyce, to chyba nie byłabym sobą, gdybym nie wspomniała, że piosenki w wykonaniu Klopina (czy ten wyraz odmienia się przez przypadki?) w wersji polskiej są naprawdę świetne. Płomienne słowa uznania dla (pana) Roberta Rozmusa (a czy to się odmnienia przez przypadki?). A słyszał ktoś może piosenkę "Fuori di qua" - włoską wersję piosenki "Być tam"? Naprawdę radzę posłuchać - jest niesamowita.

Wszystko to odmienia się przez przypadki.

Kiedyś słuchałam po polsku samej muzyki z tego filmu. Ogólnie mam tu dwie ulubione piosenki: pierwsza to główna, "Dzwony Notre Dame", a druga to śpiewana przez sędzia Frollo. Po polsku pierwsza wyszła równie dobrze (w ogóle podobał mi się Robert Rozmus w tej wersji językowej), ale druga to klapa. Zwykła piosenka. Straciła część tego, co tak mi się podobało w jej oryginalnej wersji, przez co w polskiej nie podoba mi się prawie wcale, bo pamiętam, jak świetna była wcześniej. Niemniej "The Bells of Notre Dame" i "Hellfire" to dwie genialne piosenki, jedne z moich ulubionych w ogóle, jeśli chodzi o muzykę filmową.

Racja, zupełna racja.

Pewnie uznasz, że się czepiam, ale przywódca Cyganów nazywał się Clopin
[czytaj klopę], a nie Klopin. :D

Czepiasz się, i to w dodatku zupełnie niepotrzebnie, gdyż spolszczenie "Klopin" jest jak najbardziej poprawne, i chyba nawet funkcjonuje w polskiej wersji "Katedry Marii Panny w Paryżu" autorstwa Wiktora... o, przepraszam, droga purystko, Victora Hugo ;)