Jestem fanką horrorów, a jako że nie było lepszej alternatywy w kinie, to wybraliśmy się na ten film.

I coś jest chyba nie halo, skoro z filmu - horroru, w której główna rolą jest zakonnica, ja zapamiętałam najbardziej jej śliczne włosy. Po pierwsze nie bardzo powinnam je w ogóle widzieć, zakonnice tak sobie nie paradują non stop w prywatnych ciuchach, na dodatek w przybytku pełnym młodych duchownych xD

Historia tak naciągana, że jak wyszedł motyw oddanego dziecka to już mialam totalnie dość. Jasne, że ciężko w horrorze o coś odkrywczego, filmów o egzorcyzmach było już dużo, ale wiele z nich było zrobionych dużo lepiej.

Przede wszystkim mało tu egzorcyzmow w tych egzorcyzmach. A jak juz byly to tak mizerne, ze nawet szef ksiadz wykladowca dawal sie podejsc jak pensjonarka. Siostra Ann nie wydaje się być nawet zbytnio wierzącą, praktycznie wcale się nie modli, podważa reguły kościoła, charakteryzuje się pychą i przesadną pewnością siebie.

Wątek feministyczny nawet mnie rozbawił, że też już i do horroru dało się go wepchnąć, no tego to się nie spodziewałam.

Kilka fajnych jumpscarow, dźwięki łamanych kręgosłupów które się ostatecznie nie złamały. Śliczna główna bohaterka, choć to chyba nie jest pierwszą rzecz, która powinna kojarzyć się z główna postacią zakonnicy.

No i tyle, takie to było miałkie, nie jestem ciekawa kolejnej części jeśli będzie. I tak, wiem, że horrory nie muszą być logiczne, ale po co te wszystkie kamery, karty dostępu, lochy, kraty, jak w sekundę demon wszystko rozwali a wkradających się do przybytku nikt nie przyuwazy? Po co podkreślać w filmie istnienie kamer, by w innym miejscu sobie zaprzeczyc. Tyle ode mnie.