Cóż, skoro twierdzisz, że nic nie poradzisz, to tylko współczuć... Ale podziwiam, że jesteś tak bardzo świadom swojej przykrej przypadłości :) I pocieszę, że diagnoza to pierwszy krok na drodze do zdrowia!

ja tez kiedys mialam anty-musicalowa chorobe, ale juz mi przeszlo [na szczescie, bo czesc z nich to bardzo wartosciowe filmy] ;). ale do dzisiejszego dnia zostalo mi uczulenie na filmy science fiction. :P pozdrawiam :)

Ja też generalnie nie trawię musicali, ale to chyba tylko dotyczy tych starszych- roztańczeni bohaterowie stepujący z uśmiechem przyklejonym do ust sprawiają, że mnie mdli. Nie wiedzieć dlaczego lubię współczesne musicale: Moulin Rouge, Chicago, Upiór w operze a teraz Evita. Chociaż moze niezupełnie sam film. Przede wszystkim urzeka muzyka i aranżacje niektórych piosenek. Cały film zbyt się dłuży. Aktorstwo uważam za dobre, montaż ciekawy. Tylko po co przez 10 minut na koniec (jakby nie było jeszcze tych 5 na poczatku) pokazują nam Argentyńczyków opłakujących Evitę. Dwie minuty dobrze wybranego materiału by wystarczyły.

w prawie wszystkich nowszych filmach tak robia.. za wszelka cene dodaja jakies sentymentalne momenty, zaby tylko wzruszyc widza. mnie to osobiscie mdli, efekt dokladnie odwrotny od zamierzonego. :/

achata, jak mogą Cię mdlić takie rzeczy, dla mnie to jest niezrozumiałe ;)

cóż, mnie mdli tylko Mamma mia!, ale nie dlatego, że jest musicalem - po prostu pastele mnie mdlą. A fakt, że nie lubisz horrorów i musicali? Cóż, jesli nie lubisz też komedii i strzelanek, to nie pójdziemy do kina *_*