U mnie tez. Ale dla mnie trzeci ulubiony film Spielberga.
A te sceny kapitalne.

Które sceny przyjdą do historii? Jeszcze nie oglądałem i tak pytam dla kolegi ;) ??

W mojej opinii:

Cała sekwencja cytatu the greatest show no i słynna już scena z Lynchem.

Albo scena jak główny Bohater montuje film cała scena bez słów i przy akompaniamencie muzyki Pianina

No faktycznie niezla ta scena byla, 2/10

Poprawny, psychologicznie uczciwy, a jednak bezbarwny scenariusz i fil,. Szkoda, że tego filmu nie zrobił któryś z movie-brats, obojętnie De Palma, Coppola, Lucas, Scorsese, Milius, Zemeckis...
Wystarczy poczytać biografie SS by zdać sobie sprawę, że jego życie było dużo ciekawsze niż film, który na swój temat nakręcił. I urywa się w najciekawszym momencie jego życia.
Gdzie historie o tym jak bezrobotny zakradał się bezprawnie na plany zdjęciowe m.in. Hitchcocka? Gdzie historie o tym jak odrzucony włamał się do studia Universal, zakradł do jednego z opuszczonych biur, gdzie... zamieszkał! zrobił nawet fałszywą witrynę i litery i udawał przez jakiś czas pracownika studia! Gdzie historia realizacji filmu "Amblin", który dał mu przepustkę do tv? Gdzie w końcu historie o tym jak po kolei zaprzyjaźniał się z movie-brats: Coppolą, Scorsese, Lucasem i tym najważniejszym, Brianem De Palmą, który został ojcem chrzestnym jego pierwszego syna. To Brian De Palma zabierał go na eskapady erotyczne do przydrożnych hoteli (które to ponoć rejestrował!), to Brian De Palma poznał go z pierwszą żoną, Amy Irving. Życie młodego Spielberga było takie... filmowe. Szkoda, że nie ma tego na ekranie... I może nigdy nie miało być. Tym niemniej pozostaje niedosyt.
Polecam książki:
Marka Hendrykowskiego
i Johna Baxtera.
Ten drugi nawet go nie lubi, a i tak wyłania się z tej książki obraz dużo ciekawszej postaci.

Nie chcę Cię obrażać, bo Ty nigdzie mnie nie obraziłeś, ale Twoje spojrzenie na film bardzo rozjeżdża się z moim i z pewnością byśmy się nie dogadali

https://www.youtube.com/watch?v=Pclv31cDTTc

Też uważam, że to najlepszy film Spielberga. Można się nim napawać. Jest taki zmysłowy, osobisty.

Widzę ten film nie pod kątem osobistych przeżyć Spielberga lecz jako luźną wariację o młodym filmowcu, ale ważniejsze było w nim co było w tle. Kultura, religia i życie społeczności żydowskiej na tle kultury chrześcijańskiej Ameryki. I to chciał pokazać Spielberg

Ja aż tak bardzo zachwycony tym filmem nie jestem.Ale jest bardzo dobry.Powolna fabuła,ale ogląda się z dużym zaciekawieniem ,oraz z przyjemnością.Do tego super klimat.Przypomina mi trochę serial,Goldbergowie https://www.filmweb.pl/serial/Goldbergowie-2013-683597 ;)

Trochę kojarzył mi się z E.T. pod względem oddania ciepła rodzinnego i matczynej miłości, a to wszystko okraszone humorem. Spielberg idealizuje niejako swoje własne dzieciństwo, w którym tej miłości rzeczywiście musiało być dużo.