Na polską wersję "Falcon Lake" [2022] musieliśmy chwilę zaczekać i choć data premiery nie wydaję się pasować do atmosfery filmu, to Kristof Brandl (zdjęcia) poprzez swoje sentymentalne kadry na pewno przeniesie was, zainteresowanych, na sielankowe rozdroża, gdzie poznamy niedługo świętującego swoje czternaste urodziny Bastiena (Joseph Engel) i nieco starszą, bardziej "doświadczoną" w dojrzewaniu Chloè (Sara Montpetit).

Film plasuje się na półce "indie" i zdecydowanie polecam go tym, którzy tęsknią za młodością lub dopiero ją smakują. W trakcie oglądania spotkamy wszystko to, co w różnym wieku doświadczyliśmy najpewniej sami, mniej lub bardziej, nie ma tu rewolucji a całość przechodzi dość gładko, zatem seans wydaje się być strzałem w dziesiątkę na rozluźnienie i właśnie ulotnienie się w melancholijne wspomnienia.

Bynajmniej nie będziecie się nudzić. W ramach debiutu reżyserskiego Charlotte Le Bon postanowiła podłożyć do filmu ciekawy podkład muzyczny, który gdzieniegdzie budzi małe przerażenie i groteskę, z drugiej strony obrazy są malownicze i głęboko sentymentalne, jak zresztą jest cały pobyt Bastiena, gdzie poznaje seksualne zakamarki dorastania.

Produkcja jest kompletna jak na swój rodzaj, to znaczy mamy w zasadzie wszystko, jest braterska i uczuciowa relacja nastolatka, który z pewnością jako chłopak stara się zaimponować starszej Chloè, strachy i małe sprzeczki, czy alkohol. Na ich przygody zapraszam, ale nie obiecuję wielkich zaskoczeń. Za nietypowy format video i wybraną konwencję 7/10.