Ode mnie Ci się nie dostanie, bo też się rozczarowałam. Początek mi sie podobał ale potem było juz tylko gorzej. Przede wszystkim drazniła mnie jakaś koszmarna chaotycznośc i niespójność. Najpierw jest opowieść o minionej epoce, rzeczywistości rodzinnej fin de siecle'u. Potem nagle przeskakuje w klimaty z Dickensa i są biedne dzieci kontra wredny ojczym. Póżniej robi się zupełny chaos i wszystko rozlewa się w metafizyczno-kabalistycznym sosie. Moze oczekiwałam za dużo i stąd rozjazd z rzeczywistością? Na pewno nie rozumiem dawania jedynki, bo jest to ostatecznie "porządny" film. Tylko jak dla mnie niestety za bardzo rozstrzelony we wszystkie strony i przez to własnie "do wszystkiego i do niczego". Biegnie gdzies, ale sam nie wie gdzie aż w końcu ląduje w skrzyni z zabawkami.

Ogólnie się zgadzam z Twoją oceną, film porusza zbyt wiele wątków, pierwsza część (opis rodziny) zbyt długa, wiele niepotrzebnych scen.
Aktorsko dobrze zagrany. Zastanawiam się, czy tzw. kino autorskie czy artystyczne musi zawierać dłużyzny, by zasłużyć na miano wybitnego dzieła? Wg. mnie nie musi a nawet nie powinno.

myślę, że będziesz miał podobne odczucia względem całego skandynawskiego kina, nie każdemu ono podchodzi, bo przeważnie te filmy są dziwnie smętne. myślę, że skoro większość na tym forum uznała, że reżyseria i aktorstwo są dobre, to resztę można zostawić kwestii gustu :) na mnie ten film zrobił niesamowite wrażenie.

No wiesz, i tak ten film doceniłeś. :-)