Efekty specjalne to jakiś żart, zwłaszcza wypadek Mossa.

Zgoda, film cienki jak lakier na współczesnych nadwoziach. Drewniany Driver gra niemoc, zwyczajność, pospolitość czyli generalnie nic. Penelope-z-szarymi-ustami nie lepsza, nie wiem, za co dostaje oceny "wybitna". Po całym filmie zainteresowałem się tym, jak wyglądała żona Enzo, czy faktycznie miał nieślubne dziecko i coś więcej o tajemnicach ich alkowy, a o jego nieprzeciętnych samochodach nie dowiedziałem się zupełnie nic. Jedyny akcent to kilka minut tego samego dźwięku silnika, efekty rodem z pierwszego Star Treka i jeden dialog Enzo z młodym o chropowatości ścianek kolektora dolotowego, na Boga, nie po to się idzie na film "Ferrari", żeby oglądać życie faceta, który nie mógł utrzymać swojego rumaka na wodzy! Film powinien nazywać się "Żona Ferrari", bo ten nomen omen obraz to obraza dla tej marki i nazwiska. Można było opowiedzieć coś o początkach samego Enzo, o rozwoju fabryki, o technice, o rozwiązaniach, ale kto wtedy by poszedł na film? Zdrada lepiej się sprzedawała w słupkach, patrząc jednak na box office - nie pykło.