Na pierwszy rzut oka mamy tu do czynienia z historią, jakich tysiące... Dwie pary, znające się jeszcze z czasów college'u, których drogi przed laty rozeszły się, spotykają się ponownie, stając w obliczu dylematów, które mogą diametralnie odmienić ich życie...

To subtelny i kameralny obraz, który snując prostą na pozór historię, stawia widza wobec pytań, z jakimi muszą uporać się bohaterowie. A pytań jest sporo.... Czy podążać za swoją największą życiową pasją, czy dać się wciągnąć "wyścigowi szczurów"? Czy wolno poświęcić wypalone małżeństwo dla miłości sprzed lat, której czas nie zdołał zagłuszyć? Czy tworzyć wedle tego, co podpowiada serce, czy po to, aby schlebiać tłumom? Czy można wybaczyć komuś, kto kiedyś był dla nas całym światem, a potem obrócił go w ruiny? Czy pieniądze ukoją wypełnią pustkę i ukoją samotność?

W zamyśle twórców nie był to obraz, mający zaskakiwać widza na każdym kroku fajerwerkami zwrotów akcji, stąd też powstał bardzo intymny i ciepły portret ludzi, którzy stają przed szansą odzyskania tego, co uważali za bezpowrotnie stracone. Jedynym mankamentem wydaje się być dysproporcja w ukazaniu perypetii poszczególnych par. Twórcy znacznie więcej uwagi poświęcili wątkowi Briana i Patti niż losom Michaela i Kate, ale to kwestia upodobań... Warto obejrzeć.