... bo to najprzyjemniejszy film krótkometrażowy jaki widziałam. Pokazane to co lubię czyli miłość człowieka do zwierzaka. Tęsknota po śmierci. Ale także zachowania ludzi, oceniają strachem, czegoś się boją i czegoś nie znają więc chcą zniszczyć (typowe zachowanie ludzi) na koniec widzą, że psiak jest dobry więc pomagają go wskrzesić (z nawróceniem ludzi się nie spotkałam). 20 minut dla mnie starczy na wzruszenie. Tak jak ktoś wspomniał- groteskowa scena przyszywania szwów, ciepła scena. Gdybym miała taką moc zrobiła bym jak Viktor. Dziwi mnie, że Disney przez to wylał Burtona, uważam że dzieciaki powinny znać zjawisko śmierci. I teraz 1,2,3 niech mnie zjadą "madki".