Audiowizualność czarno-białego odcieniu staroświeckości i kokieteryjnym kolorze wachlarzu emocji.
Urzekające statyczne ujęcia, malowniczość kadrów małego miasteczka niemieckiego lat 20 - tych XX wieku .
Zakończenie I wojny światowej, Francja i Niemcy borykają się ze stratami synów, nienawiścią, wrogością, rasizmem, obwinianiem drugiej strony za porażkę. Ważnym głosem jest podjęcie przez reżysera tematu przynależności narodowej, identyfikacji i zakorzenionych nacjonalistycznych idei .
Czarno - białe zdjęcia ukazują głębię narastających niepokojów narodowych w tle rodzący się wachlarz emocji , przez który przejdzie rodzina doktor Hans Hoffmeister, niedoszła narzeczona zabitego na wojnie syna Anna, pojawieniem się tajemniczego Francuza Adriena. Zbliżenie si e do rodziny przez Adriena i pozostawienie na grobie róż, elementy mozaiki zaczynają odkrywać enigmatyczną prawdę, fascynacja Anny i Adriena nie przechodzi niezauważanie w miasteczku. Mocną scena jest obrona Francuza przez doktora, że winnym śmierci synów są ojcowie, którzy ich na front wysłali i dali broń.
Uczucie i kłamstwo kontra przynależność narodowa Adriena i Anny wystawia ich na wielka próbę i choć wiemy, że to nie skończy się dobrze, chcemy pozostać w tym wypieszczonym, staroświeckim klimacie zjawiskowych kadrów, które niczym zdjęcia opowiadają historię niezwykłego uczucia...które nie może wznieść się ponad podziały.
Wystudiowane kadry oplata muzyka i cisza.
Aktorsko Paula Beer i Pierre Niney urzekają niewinnością, naturalnością.
Doskonałe zdjęcia Pascal Marti, muzyka Philippe Rombi, scenografia i kostiumy.