dobry film, ale niekonwencjonalny. to nie jest zwykła historia jak w 99,99% filmów, tylko zabawa i bezpośredni dialog z widzem. ciekawe jest też to, jakie emocje targają odbiorcą podczas seansu. komu kibicujesz? czy chcesz happy endu? a może nudzi cię już jęczenie głównych bohaterów na celowo przedłużanych scenach i cicho pragniesz ich śmierci, bo albo czekasz na "akcję" albo chcesz żeby się już skończyło?
zwróciłeś też uwagę na całkowity brak muzyki w filmie poza tą puszczanej z radia? przez to film staje się surowy i niemal rzeczywisty. Reżyser przez kilka zabiegów chciał pokazać widzowi, że przemoc w prawdziwym życiu jest irytująca, obrzydliwa, wredna, ofiara jest zwykle zupełnie bezradna i ostatecznie takie historie nie kończą się dobrze. Jest to kontrast do innych filmów z przemocą, gdzie przemoc jest rozrywką, bo i tak wszystko kończy się happy endem