Ogólnie zgadzam się z wypowiedzią, miałam podobne wrażenie podczas oglądania filmu.
Sama postać Sandsa nie nie wywoływała mojego żalu, ani współczucia. Odczuwałam wręcz bezsens w jego działań. Bez względu na moje poglądy religijne, bardzo podobała mi się wypowiedź księdza, który rozmawiał z Bobby'm.

Moje ogólne wrażenie z filmu jest takie, że "Głód" miał na celu pokazanie konfrontacji dwóch grup... "złej", czyli więźniów i drugiej, też "złej" czyli pracowników więzienia. Obie te grupy działają przeciwko sobie ze względu na przekonania albo obowiązki. Jednak przez cały film odczuwałam przekaz, że cały konflikt trzeba też rozpatrywać z perspektywy jednostki- a nie całych grup. Świetne było dla mnie przedstawienie płaczącego faceta z jednostki specjalnej, która tłukła nagich więźniów. Szczegółowo pokazane zostały też sceny niepewności klawisza, czy szorowania kupy na ścianach (wg. mnie mające na celu pokazać, że ktoś w tym konflikcie musi odwalać brudną robotę).

Co do sceny z myciem korytarza... jak dla mnie jest takim momentem na złapanie oddechu po dlugiej i wymagającej skupienia scenie dialogu. Może faktycznie była nieco przydługa, ale przy okazji pokazywała wzajemne złośliwości pomiędzy więźniami, a pracownikami więzienia (istotne jest, że pracownik zagarniał zebrany mocz do cel).

Chyba nie było tu jeszcze na forum wypowiedzi, która tak bardzo odzwierciedlałaby moje uczucia po obejrzeniu tego filmu oraz w pewnym sensie jego ocenę, i nie chodzi tu bynajmniej o notę wystawioną na FilmWebie.
Film można docenić chociażby za sam fakt, że jest on oparty na faktach i w sposób umiejętny i dobitny je ukazuje. Mimo wszystko, Jak kolega wyżej napisał, scena z myciem korytarza jest co najmniej niezrozumiała. Co do uczuć podczas oglądania, to miałem bardzo podobne do tych co Ty piq, jak nie identyczne.

Miałem wystawić 6/10, ale przypominając sobie ten film zdałem sobie sprawę z tego, że jednak byłoby to dla ''Głodu'' krzywdzące.
Nie można zaprzeczyć, że film jest ambitny, lecz chyba na tym się kończy. Oglądasz i w pewnym momencie zdajesz sobie sprawę, że to co widzisz powinno być dla widza co najmniej przejmujące, jednak takie uczucie się w Tobie nie rodzi, a Ty oglądasz dalej. Nie czujesz nawet współczucia.

Osoby, które w filmie o coś walczą, w tym przypadku jest to m.in. lepsze traktowanie, nie wydają się być dla Ciebie pozytywne, ani tym bardziej negatywne. Jednak ich działania są już bardziej kontrowersyjne, wydają się być bezsensowne i bezcelowe, wszystko co tutaj widzimy, każda idea wydaje się nie mieć większego sensu, włącznie z brutalnym traktowaniem więźniów - zero wyjaśnienia. Rozmowa z księdzem wiele wyjaśnia i jest najciekawszą sceną w filmie... lecz to zdecydowanie za mało, aby uznać go za coś wartego uwagi.