Gdy Czarny Szejk jedzie przez pustynię, na piasku widać ślady kopyt z poprzednich ujęć.
Przed sceną boksu Davy zwraca się do postaci granej przez Annette Funicello "Theresa", a w napisach końcowych jest ona wymieniona jako Minnie.
Gdy policjant nakazuje członkom The Monkees wyjść z pudła, ma na nosie okulary przeciwsłoneczne. W następnym ujęciu dzierży je już w dłoni.
Gdy Micky, Davy i Mike zostają otoczeni przez człowieka w pelerynie, ujęcia Micka z bliska są odwrócone - jego przedziałek idzie do tyłu.
Scena podwodnego baletu została nakręcona na Bahamach.
Film kręcono na Bahamach, w Los Angeles, Culver City, Burbank. Long Beach i Pasadenie (Kalifornia, USA), a także w Salt Lake City (Utah, USA).
Pomysł na scenariusz narodził się w Ojai w Kalifornii. Nicholson i Rafelson spędzili noc w motelu, rzucając swoje pomysły i nagrywając je na kasetę. Z tego sklecili później cały scenariusz.
Grupa The Monkees bardzo chciała wziąć udział w produkcji filmu. Gdy dowiedzieli się, że odmówiono im pojawienia się w czołówce, żaden z nich, z wyjątkiem Petera Torka, nie pojawił się na planie zdjęciowym.
Gdy film został ukończony, trwał prawie 2 godziny. Producenci zdecydowali się jednak skrócić czas trwania do ostatecznych 86 minut ze względu na małe zainteresowanie widzów na pokazach przedpremierowych w Los Angeles.
Producenci, obawiając się, że film o zespole The Monkees zniechęci kinomanów przed obejrzeniem "Głowy", zaznaczyli, że zespół nie miał nic wspólnego z tym przedsięwzięciem.
W filmie pojawiają się fragmenty filmów "Gilda", "Golden Boy" oraz "The Black Cat".
Melodia, jaką gwiżdże Peter Tork, to "Strawberry Fields Forever" Beatlesów.
W "Głowie" nie ma napisów początkowych.
Victor Mature, weteran wśród aktorów, podjął decyzję o wystąpieniu w tym filmie, choć, jak sam stwierdził, scenariusz nie miał dla niego sensu.
Film był pokazywany ponownie w 1973 roku w ramach pokazu retrospektywnego spółki produkcyjnej Raybert, razem z "Pięcioma łatwymi utworami" i "Swobodnym jeźdźcem". Tym razem zyskał pozytywne recenzje.
Podczas koncertu grupy The Monkees na bębnach perkusisty Micky'ego Dolenza widać napis DRUM ("bęben") zamiast zwyczajowej nazwy grupy.
Ponoć tytuł filmu został wybrany tak, aby można było potem nakręcić sequel. Ten jednak nigdy nie powstał.
Firma Coca-Cola Company nie była zadowolona ze sposobu, w jaki ówczesne reklamy Coca-Coli zostały przedstawione w filmie i próbowała dochodzić swoich praw na drodze sądowej. Gdy w 1986 roku film zaczął być rozpowszechniany w telewizjach kablowych i na kasetach, wytwórnia Columbia Pictures należała już do Coca-Coli i sprawa została zapomniana.
Film kręcono od 11 lutego do 21 maja 1968 roku.