Gangster, glina i diabeł
- podstawowe informacje
- Opinie i Nagrody
- multimedia
- pozostałe
Ciężka sprawa, z tym filmem, z jednej sprawy wartka akcja, aktorzy stanęli na wysokości zadania, ale z drugiej strony, oglądałem dzisiaj na Polsacie Piotrusia Pana i widzę podobieństwo. Mianowicie... bajki, bajki, bajki:
1. Gangsterzy bez klamek - rozumiem, że ulicznicy mogli się klepać na deski, klucze francuskie i noże, ale Bosowie?
2. Główny glina bez klamki? - okropne bajki, były chyba z 2 sytuację, gdzie nożowa masarnia powinna przerodzić się w strzelaninę.
3. Gliniarz wiecznie robił wszystko sam. Rozumiem, że jak szedł do tego gringo bosa z dziarami, to mógł iść sam, bo to śliska sprawa, ale jak na początku filmu wszedł sam do lokalu z automatyką, to te gangusy powinny obić mu ryja (szczególnie, że było ich łącznie chyba z 6 i niby są gangusami, więc się na rzeczy znają), a kolega stojący w korku po przejechaniu 50 m i minięciu 30 minut powinien się zastanowić, gdzie jego kompel i czemu nie wraca z tej budki, pójść tam i odkryć pokrwawionego typa.
4. 2005 rok, Korea i nie ma monitoringu miejskiego? Przy drodze szybkiego ruchu lub przy stacji gdzie zarżnął kierowcę ciężarówki?
Jak wspomniałem, powinien być nowy gatunek filmowy - bajka dla dorosłych, a w tym przypadku bajka kryminalna lub coś w ten deser. Albo trzeba odkryć stare gatunki typu opera mydlana, bo nastawiłem się na kryminał i teraz sfrustrowany piszę tego posta ;P
Mam wrażenie, że to nie jest problem tylko tego filmu, ale jakoś Ci scenarzyści, reżyserzy czy kto tam, to jacyś odrealnieni są, że kręcą takie jaja, już nie mówiąc o bajkach dla dorosłych o dzielnych amerykanach. Nie oglądam za dużo filmów, żeby mi się tak to wszystko opatrzyło, żebym był jakimś zbyt wymagającym widzem, ale co film: strzelanka albo klepa, to jakiś nielogiczny mózgotrzep :P
W Korei dostęp do broni palnej jest mocno ograniczony. Oprócz skromnej liczby myśliwych, którzy poza sezonem i tak muszą składać swoje strzelby w depozyt na posterunku policji, pistolety posiada ok. 180 000 ludzi. To jedyne 0,36% na prawie 50 milionów mieszkańców (dla porównania na 100 Amerykanów przypada 88,8 sztuk broni palnej). Każdy, kto już chciałby nabyć tego rodzaju oręż jest dokładnie prześwietlany pod względem karalności, kondycji mentalnej i ważkości powodów, dla których wnioskuje o licencję. Cała procedura jest niesamowicie skomplikowana, a aplikant, którego sprawa została rozpatrzona pozytwynie, musi dodatkowo przejść szkolenie z zakresu bezpieczeństwa użytkowania broni. Pozwolenie na broń wydawane jest na okres pięciu lat, po których upływie cała procedura jest powtarzana. Z tego powodu nawet świat przestępczy ma duże problemy z dostępem do podstawowych narzędzi swojej profesji, ale nie tylko – filmowcy tworzący wojenne lub gangsterskie kawałki muszą stawiać czoła zagmatwanej biurokracji w przypadku scen z atrapami broni, a miłośnicy Paintball zmuszeni są do daleko posuniętych modyfikacji swoich zabawek, żeby sprostać obostrzeniom regulacyjnym. Takie podejście stawia Koreę na jednym z najniższych miejsc w rankingu przestępstw z wykorzystaniem broni palnej.
Poza tym jest, to kino fikcyjne. Do niektórych spraw trzeba podejść lekko, by oglądało się przyjemniej. Ciągle doszukiwanie się w filmach logiki widza potrafi męczyć :)
Mhmmm, nie w tym rzecz, że się czegoś doszukuję, tylko mnie to po prostu razi :P To że mi się coś nie podoba, wcale nie oznacza, że Wam też się nie może podobać :P
Ok, to co piszesz rzuca jakieś światło na sprawę, ale czy policjanci też mają ograniczony dostęp do broni? :P No i cóż, 180 000 osób, to podobnie jak w Polsce, wedle googla pod koniec 2018 r. w Polsce dostęp do broni miało 215 000 os. Nie chcę oceniać motywów koreańskich filmowców, nie znam problemów z jakimi się trudzili, ale oceniam ich finalny produkt jakim jest ich film jako polski widz i po prostu jest to dla mnie niezrozumiałe :P
Pobierz aplikację Filmwebu!
Odkryj świat filmu w zasięgu Twojej ręki! Oglądaj, oceniaj i dziel się swoimi ulubionymi produkcjami z przyjaciółmi.
