Fabuła jest schematyczna - raz ten, raz tamten. Jednak film jakimś cudem wciąga, a niektóre sceny mogłyby przejść do klasyki (wysadzenie browaru - przywiezienie drożdży i ładunków wybuchowych - aż przypomniała mi się gra 'Mafia' :)), obsada też słaba nie jest.
Najgorsze są w tym filmie trzy rzeczy:
1. Fatalna scenografia - sterylnie czyste miasta, kilka samochodów i ludzi w przebraniach, wąskie ujęcia kamer (i tak widać w tle współczesne sygnalizacje świetlne :)), bardzo mało szczegółów - mało klimatu. Dodam tu strzelaninę na ubogiej głównej ulicy NY, zero dynamiki, ludzi naokoło etc. A ten klub to wygląda na tandetną dekorację z broadwayowskiego musicalu.
2. Okropna muzyka - w kółko rzępolenie fortepianu albo klarnetu, zero jakiegokolwiek polotu, budowania napięcia... W kółko ten nachalny i mdławy sentymentalizm.
3. Ten amerykański, podniosły styl filmu, podział bohaterów na szlachetnych i plugawych, Bumpy jako wspaniały przywódca Afroamerykanów... w rzeczywistości bandzior jak każdy inny.

W sumie można obejrzeć, ale nie nastawiajcie się na 'Ojca Chrzestnego'. Takie lekkie cygaro pomiędzy seansami 'Once upon a Time in America' a 'Nietykalnymi'.